15

Punktem wyjścia będzie równanie zgodności odkształceń składowych belek i ram. Dla punktu 1" ramy R_x równanie to przyjmie postać

yf ⁺y\ +y‘\ =j'5>    OA)

gdzie:

i

y(^! =

y_Xi Xj - przemieszczenie punktu 1" kraty B₂, wywołanego działaniem układu sił JCfń*,,;

i b■

yr-~rrl

EJ, ht

i=]

y_Xi x_j - wartość przemieszczenia punktu 1ustroju jB₃, wywołanego działaniem układu

y_u Xj - wartość przemieszczenia punktu 1" ramy poprzecznej R[, wywołanego działaniem siły et!;

Xi ~ wartość przemieszczenia punktu Y ustroju B_x, wywołanego działaniem sił x_x+x_n;

i b

ylp =

^h ,'=i

EJ,

y_Xj P - wartość przemieszczenia punktu 1" ramy R_x, wywołanego działaniem obciążenia zewnętrznego (P) przyłożonego w płaszczyźnie ustroju B_x,

n

+y\2^x2⁺---+yu^xi ⁺ "-⁺yu

ł-]

/i

= y_[P + y₂p + - + y_iP + • • • + y_np>

/=i

J_x, J₂, Ą - zastępcze momenty bezwładności,

J_r - moment bezwładności przekroju rygla ramy/?!,

J_s - moment bezwładności przekroju słupka ramy /?[.

Podobnie ustala się równanie zgodności odkształceń dla pozostałych ram poprzecznych.

Otrzymany w ten sposób układ równań kanonicznych określa przestrzenną współpracę kraty głównej z pomocniczą.

Dla konstrukcji złożonej z u-ram poprzecznych układ równań kanonicznych dla omawianego mostu typu otwartego będzie miał po odpowiednich przekształceniach postać (7.5)

V    . ^kr P k\

In,*,- + —

V^I    k_r P    ki

Z^y2i ^xi ⁺ x2 ~ yip

“    °    (7.5)

k R

gdzie —-— Xj — wartość przemieszczenia punktu i", wywołanego deformacją samej ramy poprzecznej R_r

W równaniach (7.1) przyjęto następujące oznaczenia:

Jl A	II	; *3=7-; kr
_b < " h ’	b Jr	3 = yO + 0;

A.

V

Ot = ky + &2 + k₂.

Z równań (7.5) otrzymuje się poszukiwane wielkości    stanowiące wartości

sił przenoszonych za pośrednictwem ram poprzecznych na kratę pomocnicząB₂, odciążającą równocześnie kratę główną B_h

7.1.3. Metoda A. Bluma

Punktem wyjścia w ustaleniu metody obliczeń statycznych było przyjęcie w oparciu o zgromadzony materiał badawczy takiego schematu statycznego konstrukcji, który byłby możliwie najbardziej zbliżony do przestrzennego charakteru jej pracy. Rzeczywisty schemat deformacji poprzecznej, wywołanej obciążeniem pionowym przyłożonym w płaszczyźnie kraty głównej, przedstawiono na rysunku 7.6. Na tej podstawie przyjęto uproszczony schemat obliczeniowy odkształcenia poprzecznego ustroju, podany na rysunku 7.6b, z którego wynikają zależności geometryczne:

(7.6)

* _y ~y‘ ⁶¹—ST

e

121