Sprawdzamy, jakie przesunięcie zarysu było zastosowane
lub
z 14-12
17
a; 0,118
ryz 17-12 \ 17
= 0,294.« 0,3
Wimse/c kolo było zaprojektowane przy założeniu, że nawet minimalne podcięcie zarysu jest niedopuszczalne.
Pozostałe średnice kola wynoszą d = m-z = 8-12 = 96 mm
Przykład 14.4
Przekładnia zębata o przełożeniu i= 3 składa się z. dwóch kół zębatych o module m = 6 mm. Odległość osi obu kół a — 132 mm, Obliczyć wymiary obu kół.
Rozwiązanie
Obliczamy liczby zębów obu kół
2a
2^132 ^ 44 ni 6
J
*t _Ł.
*]T
~i+r'
44—11
44 . 1+3 33
Liczba zębów jest mniejsza od granicznej (z'f), czyli w tym kole należy zastosować dodatnie przesunięcie zarysu. Ponieważ zlĄ-z2 > 2zJ, zastosujemy przesunięcie zarysu w kole z1 na plus, a w kole z2 na minus (o tę samą wartość), zachowując nie zmienioną odległość osi. Określamy przesunięcie zarysu przyjmując, że niewielkie podcięeie.zarysu jest dopuszczalne
■ x =
*7#
14-11 3
17 ” 17
0,176 w 0,2
X — m-x — 6 ■ 0,2 = 1,2 mm
ObJic/amy średnia; obu kól zębatych
dL = itr z, = 6-11 = 66 mm
Sal =’m(zŁ+ 7)+2X = 6(U+2)+2-l,2 = 80,4mm
dfl = m(z1~2,5)+2,Y =. 6(11-2,5)+2-1,2 « 53,4 mm
tl2 — ?irz2 — 6-33 — 198 mm
daZ = m{z2+ 2)-2X = 6(33 + 2)-2,4 = 207,6 mm
ISI = bj(23~2,5)-2X= 6(33—2,5)—2,4 ~ 18p,6mm
Przykład 14.5
Obliczyć podstawowe wymiary przekładni Zębatej z kolami walcowymi o zębach prostych, mając dane: zx = 8; z2 = 1.2; moduł m - 6 mm; kąt przypora «„= 20".
Rozwiązanie'
W obu kołach należy przeprowadzić poprawianie zarysu kół zębatych na plus (dodatnie), czego następstwem będzie otrzymanie przekładni ze zmienioną odległością osi. Zakładamy dopuszczalne niewielkie podcięcie zarysu w obu kohfch i obliczamy wartości przesunięcia zarysu:
-i
0,353
14-8
Xi “ —
' 17 17
Xx - ręiim 0,353-6 = 2,118 mm z'—z, 14—12 2
X2 ?= x2-m - = 0.11.8 - 6 = 0,708 mm
Obliczone wartości zaokrąglamy w górę do 0,1 mm, przyjmując Xx = 2^,mm oraz X2 ~ 0,8 mm.
Pozorna odległość osi ap wynosi
ap «= o.+Xy+ X2 = QJr'm{z1 + z2)Ą-Xl-l-Xz ~ 0,5-6(8+1-2)+2,2+0,8 == = 63 min /
Obliczamy wartość współczynnika Bp B„+±*^^=0,05
; a 60
197