MOWA
społeczność
Jednostka
mówiąca
(Nadawca)
mówienie
rzeczy- 4 język / wjfstość /
akty mowy
komunikat
tekst
funkcja |
I | ||
referen |
funkcja funkcje: funkcje: |
funkcje: | |
ci a|n a |
lokucyjna -illoku- -poety- |
-perfor- | |
% |
cyjna, cka, |
maty- | |
-perloku- -meta- |
wna, | ||
cyjna, języ- |
-impre- | ||
\ |
-ekspre- kowa |
sywna | |
\ |
sywna, |
/ | |
\ |
-fatycz- | ||
na __ | |||
funkcja |
komunikacyjna | ||
Rys. 15. |
Funkcje mowy |
/1
m$pj Porayski-Pomsta
Problematyka występująca pod hasłem „kultura języka” została lHWlt}/ana w programie nauczania szkoły średniej z zagadnieniem Munikacji językowej1. Uzasadnienie tego powiązania jest następujące: |mllura języka winna służyć skutecznej komunika-11 językowej. Aby jednak bliżej wyjaśnić, na czym w istocie polega #«ił|/ok między kulturą języka a komunikacją językową, spróbujmy wszystkim określić, co oznacza termin „kultura języka”.
I rimin „kultura języka” jest wieloznaczny. Oznacza on: 1) ‘działalność 0itki zająca do udoskonalenia języka i umiejętności posługiwania się nim’, m ul opień umiejętności posługiwania się językiem’, 3) ‘naukę o kulturze Znaczenia tu podane bynajmniej nie wyczerpują listy znaczeń ■lliwianego terminu. Ograniczmy się jednak, kierując się dotychczasową ■Iftycją, do znaczeń tu wymienionych i spróbujmy je bliżej określić.
I i/iolalność zmierzająca do udoskonalenia języka i umiejętności posługiwali ulę nim jest działalnością dwojakiego rodzaju: naukową i praktyczną.
Mftłalność naukowa ma charakter stosowany, tzn. polega ona na Hffwacji szeroko rozumianej praktyki językowej, opisie tej praktyki, Btfwacji zmian zachodzących w owej praktyce i wyprowadzaniu na tej Ifttiiiwie wniosków, które mają wartość zaleceń normatywnych, tzn. I^Uklują normę językową.
hu Program liceum ogólnokształcącego..., op. dt., s. 13—14.
Ml H. Kurkowska, Teoretyczne zagadnienia kultury języka (w:) D. Buttler, H. Kurkowska, I łowicz, „Kultura języka polskiego. Zagadnienia poprawności gramatycznej”, Warszawa
m • 38 —59; W. Pisarek, Kultura języka (w:) „Encyklopedia wiedzy o języku polskim”, pod ■ M Urbańczyka, Wrodaw 1978, s. 167—169; St. Gajda, Nauka o kulturze języka, Blonlityka” 1987, nr 8, s. 581—592.
57