20499 skanuj0044 (67)

węży lub żmii otrzymuje się ze specjalistycznych zakładów, najczęściej w postaci liofilizowanego proszku. Niekiedy stosuje się pojedyncze substancje lecznicze, np. epineftynę, serotoninę, histaminę.

Tabela 3. Surowce homeopatyczne pochodzenia zwierzęcego i ich zastosowanie

Nazwa leku homeopatycznego	Nazwa zwierzęcia	Części zwierzęcia stanowiące surowiec	Zastosowanie
Apis mellifica	Pszczoła miodna Apis mellifica	całe owady	udar cieplny, ukąszenia, użądlenia, wysypki skórne, uczulenia
Cantharis	Mucha hiszpańska Cantharis vesicatoria	cały owad	oparzenia, choroby pęcherza moczowego, choroby skóry
Formica rufa	Mrówka czerwona Formica rufa	cały owad	reumatyzm
Lachesis	Grzechotnica niema Lachesis muta Bothrops surucucu	jad	czyraki, ropnie, odmrożenia, ból gardła, bolesne miesiączkowanie, choroby żył, tarczycy
Latrodectus mactans	pająk czarna wdowa Latrodectus mactans	cały owad	silne bóle serca, lęki

Leki wytwarzane ze zdrowych tkanek zwierząt wyższych (najczęściej młodych cieląt i świń) noszą nazwę sarkody. Określane są one przez HAB1 jako organopreparaty. Nazwą nozody określa się leki otrzymywane z patologicznie zmienionych tkanek, narządów lub wydzielin powstałych na skutek procesu chorobowego u ludzi, rzadziej u zwierząt, a także z zabitych drobnoustrojów i produktów ich przemiany materii oraz z zawierających czynnik chorobotwórczy płynów ustrojowych.

Farmakopea Francuska z 1965 r. zalicza nozody do biofarmaceutyków. W X wydaniu tej Farmakopei surowce do sporządzania bioterapeulyków scharakteryzowano w następujący sposób: surowce do wytwarzania biofarmaceutyków są produktami o nieokreślonym składzie chemicznym (wydzieliny, wydaliny patologiczne, niektóre produkty pochodzenia bakteryjnego), które mogą służyć jako surowce do produkcji preparatów wyjściowych pochodzenia zwierzęcego ”.

Bioterapeutyki przygotowywane są wyłącznie do stosowania doustnego, najczęściej w potencji od 3CH do 30CH (granulki, dilucje do picia w ampułkach).

Surowcami do produkcji bioterapeutyków mogą być:

*    surowice, szczepionki przygotowane przez wyspecjalizowane laboratoria, wytwarza się z nich takie leki jak Staphylotoxinum, V.A.B.,

■    czyste kultury bakteryjne, z których otrzymuje się bioterapeutyki proste, zalicza się do nich m.in. leki: Colibacillinum (lizat otrzymany z hodowli Escherichia coli), Enterococcinum, Staphylococcinum itd.,

*    wydaliny lub wydzieliny patologiczne, z których otrzymuje się bioterapeutyki złożone, np. Morbilinum, Luesinum, Psorinum.

Wśród bioterapeutyków można wyróżnić izoterapeutyki - leki, których surowiec wyjściowy pochodzi od chorego. Rozróżnia się dwie kategorie izoterapeutyków:

■    autoizoterapeutyki - otrzymuje się je z próbek materiału biologicznego (krew, mocz, plwocina, ropa) dostarczonego przez chorego, dla którego lek jest wykonywany,

*    heteroterapeutyki - otrzymuje się je z alergenów (kurzu, pyłków roślin, kłaczków sierści, pierza, roztoczy, tytoniu i innych).

VII. SUBSTANCJE POMOCNICZE

Dobór substancji pomocniczych zależy od rodzaju surowca, postaci leku i jest podany w odpowiednich przepisach sporządzania. Podobnie jak surowce homeopatyczne, substancje pomocnicze są na ogół pochodzenia naturalnego. Stosuje się głównie:

etanol o rożnym stężeniu (94%, 86%, 73%, 62%, 43%, 30%, 15%, (g/g)), rzadziej etanol absolutny; wg Farmakopei Francuskiej najczęściej stosowany jest etanol 70%, niekiedy 95% lub 60% (v/v),

-    wodę oczyszczoną i wodę do wstrzykiwać (rozpuszczalnik w kroplach do oczu), glicerol - stosowany niekiedy jako dodatek w produkcji nalewek do użytku zewnętrznego (płynnych wcierać),

oleje roślinne (z oliwek, orzeszków ziemnych, sezamowy), tłuszcz utwardzony,

-    chlorek sodu - środek izotonizujący stosowany w produkcji kropli do oczu,

-    behenian wapnia - (CF^CH^oCOO^Ca, stearynian magnezu - substancje pomocnicze w produkcji tabletek,

86