21352 P1020877 (3)

wań innych autorów, wymieniając wiele nazwisk swych poprzedników. Niemniej jest jednak prawdą, że wiele nazwisk pomijają. Już Nietzsche na przykład uznawał, że metafora odgrywa decydującą rolę w kształtowaniu systemu pojęciowego i w myśleniu. Myślenie metaforą to także istota sposobu myślenia w tradycji chrześcijańskiej. Już św. Tomasz z Akwinu w swojej Summa theologica pisał, iż ..jest rzeczą właściwą, aby Pismo Święte przekazywało sprawy boskie i duchowe posługując się podobieństwem rzeczy materialnych [...]. Stąd w Piśmie Świętym co duchowe jest nam podawane w sposób właściwy za pomocą metafor z dziedziny materialnej.” ⁴ Mamy więc tu uzasadnienie poznawczej funkcji metafor. W naszym stuleciu już w roku 1947 C. S. l.ewis pisał, że ..gdy mówimy o rzeczach, których nic postrzegamy za pomocą zmysłów, musimy uciekać się do metaforycznego użycia języka. Książki dotyczące psychologii, ekonomii czy polityki są w równym stopniu metaforyczne co książki dotyczące poezji czy kultu religijnego. Nie ma innego sposobu mówienia, o czyni dobrze wie każdy filolog.” ⁵ I dalej: ..Każdy, kto mówi o rzeczach, których nie można zobaczyć. ani dotknąć, ani usłyszeć itd.. musi nieuchronnie tak mówić, jakby rzeczy te można było zobaczyć lub ich dotknąć lub je usłyszeć (np. należy mówić o |...j «wzroście» i «* rozwoju*, jak gdyby instytucje istotnie mogły rosnąć tak jak drzewa lub rozwijać się niczym kwiaty; o "wyzwalaniu się« energii, jak gdy-b y istotnie była ona zwierzęciem wypuszczanym z klatki).” ⁶ Tc słowa Lewisa współgrają bardzo dobrze ze sformułowaniem I.akoffa i Johnsona, że widzimy rzeczy nie takimi, jakie one są w obiektywnej rzeczywistości, lecz raczej jak jawią się w naszym doświadczeniu. Jest więc to podstawa mitu doświadczę-niowego. jaki Lakoff i Johnson proponują na miejsce mitów obiektywizmu i subiektywizmu, nie wystarczających, ich zdaniem. Jo tego. by opisywać znaczenie w języku naturalnym.

Filozof Cassirer twierdził wprost, że metafora to wyraz naszego Joświadczenia. formułując tym samym najważniejszą myśl ujęcia Joświadczeniowego.

Jeden z klasyków badań nad metaforą. 1. A. Richards, również podkreślał ogromną rolę metafory we wszelkim myśleniu abstrakcyjnym i odrzucał stanowczo myśl o tym. że metafora jest czymś niezwykłym albo patologicznym w używa .iu języka.⁷

W pracy Lakolfa i Johnsona nie znajdujemy żadnych wzmianek

⁴    Cyt. za: Jan Frankowski. Metafora iv Biblii. |w:| Studia o metaforze, Ossolineum 1983. s. 160—161.

⁵    C. S. Lewis. Mirades. Collins. Fontana Books. London and Glasgow 947. s. 76—77. (Przykład cytatów T. P. K.)

_* Tamże, s. 77._