Wymienia 4 elementy:
1. Element celu wychowania, nie jest pojedynczy, lecz jest ich wiele
2. Sytuacja wychowawcza, tworzona dla osiągnięcia celu. Jest to zbiór wszystkich środków potrzebnych do przeprowadzenia zamiaru (osiągnięcia efektu).
3. Doświadczenie wewnętrzne wychowanka: może być pozytywne lub negatywne. Jest ono uwarunkowane wcześniejszymi doświadczeniami z jego życia.
4. Zmiana osobowości zachodząca w pamięci trwałej. Jest ona celem procesu wychowawczego.
Osx ■ jest to wypadkowa: celu, sytuacji wychowawczej i doświadczania. Związek między tymi 3 elementami powinien charakteryzować się dużym podobieństwem, mówimy wtedy o związku izomorficznym. Np. chcemy wykształcić u wychowanka postawę patriotyczną. Struktura postawy: element poznawczy, emocjonalny, behawioralny. Struktura sytuacji wychowawczej: zdobywanie wiedzy, kształtowanie uczuć, działanie na rzeczywistość. Gdy zabraknie jakiegoś elementu w strukturze sytuacji wychowawczej to nie jest ona izomorficzna w stosunku do struktury postawy.
Podobnie jest ze związkiem między sytuacją wychowawczą a doświadczeniem wychowanka. Wychowawca zakłada, że przy określonej sytuacji wychowawczej doświadczenia wychowanka mogą być pozytywne. Ale może być też tak, że wychowanek ma wcześniejsze doświadczenia bardzo negatywne i mogą one wpływać na doświadczenia przeżywane w sytuacji wychowawczej. Izomorfizm między celem, sytuacją wychowawczą a doświadczeniem powinien wpływać na wynik (skutek). Brak tego izomorfizmu będzie powodował, że skutek będzie różny od założonego celu.
Proces wychowawczy interesować będzie Dw czyli doświadczenie wychowanka, które związane jest z sytuacją np. ex post patrzymy na osobowość wychowanka i szukamy przyczyn zachowania. Co jest ważnego między Sw a Dw, jakie procesy psychiczne między wychowawcą a wychowankiem zachodzą?
1. PODMIOT - wychowawca jako osoba
2. PRZEDMIOT - wychowanek
3. CEL - zadanie wychowawcze, stawiane do zrealizowania
4. DZIAŁANIE