22106 p167 Chądzyński Region i jego rozwój 07

Rozdział 4. Środowiska przedsiębiorczości

iem na eksport wyprodukowanych towa-

V^ą ‘ ^{daStyCZnOŚC,}> działań, ukierunkowan a

tec^nob^cznw^^łrf"^{1    innOVVacyjnym 1} Poszukiwanie nowych rozwiązań

technologicznych, które pozwoliłyby na uzyskanie przez nie przewagi konkurencyjne).

. . znaczenia pozostawała również ich otwartość na współdziałanie z lokalną administracją publiczną oraz współpraca w sieci z innymi drobnymi wytwórcami. Przyjęty przez te przedsiębiorstwa styl działania zapewniał wysoką jakość produkcji, elastyczność w szybkim przystosowywaniu się do zmiennych potrzeb rynku, doprowadzając do korzystnych efektów kosztowych i cenowych. „Włoski model „mikroindu-smalizacji” w wydaniu Terza Italia bywa przedstawiany jako naturalna forma organizacji gospodarczej, odmienna od zatomizowanego, często patogennego familizmu Południa, ale też od gigantyzmu, usztywniającego i biurokratyzującego przedsiębiorczość, charakterystycznego dla wielkich korporacji północnych ”⁵⁰⁴.

Wspomniany już wcześniej G. Becattini charakteryzuje dystrykt przemysłowy jako, ,(...) jednostkę społeczno-terytorialną, charakteryzującą się aktywną obecno-ścią-w danej przestrzeni geograficznej i historycznej wspólnoty osób i populacji przedsiębiorstw, między którymi (tzn. wspólnotą lokalną a przedsiębiorstwami) istnieje doskonała osmoza. Dla dystryktów właściwy jest względnie jednolity system wartości i myślenia, będący wyrazem - opartej na zasadzie wzajemności - pewnej etyki pracy, aktywności i rodziny. Wspólny system wartości jest jednym z warunków wstępnych rozwoju i reprodukcji dystryktu, stosownie do którego (systemu wartości) rozwijają się reguły i instytucje propagujące je oraz przekazujące z pokolenia na pokolenie, do instytucji tych należą zarówno rynek i przedsiębiorstwo, jak i rodzina, kościół, szkoła, a takie władze lokalne, organizacje polityczne, kulturalne, charytatywne, re-lińjne, artystyczne itp. Nie oznacza to braku konfliktu interesów między różnymi członkami dystryktu, jednak zasadą jest ich podporządkowanie wyższemu, wspólnemu interesowi. Odnośnie do przedsiębiorstw to każde specjalizuje się w jednej lub najwyżej kilku fazach procesu produkcyjnego, specyficznego dla danego dystryktu. Na ogół należą one do jednej branży, ale ujmowanej bardzo szeroko, tzn. pionowo in-kpującej całość procesu produkcyjnego w danej dziedzinie⁵⁰⁵. Dystrykt nie stanowi bynajmniej zamkniętej enklawy, a wprost przeciwnie: warunkiem jego przetrwania i rozboju jest powiązanie sieciami relacji z otoczeniem zewnętrznym"⁵⁰⁶.

^ Dobroezymki, Włochy: posegmentowane mocarstwo europejskiego Południa, [w:] Studia Regionalne i Lo-s»» ,'^^r ^ W 2002, Europejski Instytut Rozwoju Regionalnego i Lokalnego UW. Warszawa 2002, s. 42. _aeso , ^^sty^^{na obe}i^mui^e zarówno maszyny i produkty chemiczne, niezbędne dla przemysłu tekstyl-*|o rozwoju ^{ZnC r0£}^^e działalności usługowej (np. wzornictwo czy usługi informacyjne) konieczne do

^nO“⁰" **“^«momi_quc. [w:] G. Bcnko. A. Upięte (red.). Us regions I    '    ^l592'^{Ł 35}'^SS- <*<• “ I- Pietrzyk, Policka regionalna..., s. 45-46.

iftCEDEWU.PL