22650 P1520682

I dociera do gruczołów żołądkowych nerwem błędnym, a mediatorem jest acetylocholina. W fazie żołądkowej składniki chemiczne treści pokarmowej H (głównie peptydy i aminokwasy) oraz mechaniczne rozciąganie żołądka przez p treść pokarmową, pobudząją wydzielanie żołądkowe. Składniki chemiczne wzmagają też wydzielanie sokopędnego hormonu — gastryny z części od-- iwiemikowej żołądka. Z kolei rozciągąjące się ściany żołądka pobudząją zwo-| je nerwowe znąjdujące się w warstwie podśluzówkowej i w wyniku krótkiego Ełuku odruchowego następuje zwiększone wydzielanie soku żołądkowego. I W fazie żołądkowej wydzielana jest największa objętość soku żołądkowego.

Faza jelitowa rozpoczyna się, gdy porcja treści pokarmowej przechodzi 1. z żołądka do dwunastnicy. Czynnikiem pobudząjącym w tej fazie jest gastry-T na, której niewielkie ilości syntetyzowane są w śluzówce dwunastnicy. W fazie ' jelitowej występuje też hamowanie sekrecji żołądkowej, spowodowane zakwaszeniem początkowego odcinka dwunastnicy przez treść z żołądka. Ponadto,

• wysokie stężenie tłuszczu i węglowodanów docierających z miazgą pokarmową | do dwunastnicy, także hamuje wydzielanie soku żołądkowego za pośrednic-1 twem hormonów dwunastnicy: sekretyny i peptydu hamującego czynno-I ści żołądka (GIP).

6.5.3. Motoryka i opróżnianie żołądka

Połykanie treści pokarmowej powoduje stopniowe wypełnianie żołądka. Jego 'ściany rozluźniają się, aby przyjąć nowe porcje pokarmu. Treść pokarmowa układa się w żołądku warstwowo, zajmując najpierw przestrzeń wzdłuż krzywizny większej, następnie okolice trzonu żołądka, a porcje pokarmu pobrane na końcu karmienia układają się wzdłuż krzywizny mniejszej. W żołądku gruczołowym występują 3 rodzaje skurczów: perystaltyczne, części od-źwiemikowej i głodowe. Fala perystaltyczna rozpoczyna się od wpustu żołądka i przesuwa się wzdłuż krzywizny większej w stronę odźwiemika. Skurcze te występują po rozpoczęciu jedzenia i nasilają w miarę wypełniania żołądka. Ich głównym zadaniem jest wymieszanie treści pokarmowej ź sokiem żołądkowym oraz przepchnięcie treści w stronę odźwiemika. Skurcze perystaltyczne żołądka są aktywne u zwierząt mięsożernych, słabsze u wszystkożernych i roślinożernych. Skurcze części odźwiernikowej żołądka jsą intensywne i powodują oddzielenie płynnej treści od bardziej stałej. Silny skurcz tej części żołądka powoduje otwarcie zwieracza odźwiemika i wyciśnięcie porcji miazgi pokarmowej do dwunastnicy. Skurcze głodowe żołądka występują głównie u zwierząt mięsożernych. Pojawiają się one tuż po opróżnieniu żołądka. Silna fala skurczowa obejmuje cały żołądek, a jej intensywność zwiększa się w miarę upływu czasu. Motorykę żołądka regulują czynniki nerwowe i humoralne.

149