21
c) transformatora probierczego lub kaskady transformatorów (3).
d) woltomierza elektrostatycznego, mierzącego wysokie napięcie za transformatorem probierczym (4).
e) rezystancji tłumiącej o wartości od 5 do 50 £11 kV (5),
f) dielektryka, układu lub obiektu wysokonapięciowego (6).
g) przyrządu pomiarowego, mierzącego napięcie przebicia (7).
Schemat takiego układu pomiarowego, przedstawiono na rysunku 2.1.
Rys. 2.1 Schemat typowego układu do wykonywania pomiarów i badań wysokonapięciowych. Opis układu w tekście
Najważniejszym elementem układu probierczego (rys. 2.1) jest transformator probierczy. Transformatory' probiercze są jednostkami jednofazowymi, o bardzo dużych przekładu ikach napięciowych np. 220/110000. 380/300000. I ransformatory probiercze pracują na ogół w warunkach pracy dorywczej, przy niewielkich obciążeniach o charakterze pojemnościowym. Transformatory- probiercze muszą być odporne na zwarcia i jednocześnie zapewniać odpowiednią wartość prądu zwarcia po stronie wysokiego napięcia, minimum IA. Transformatory probiercze muszą być wykonane w taki sposób, aby były wolne od wewnętrznych wyładowań niezupełnych. Parametrami charakteryzującymi transformatory probiercze są:
- odpowiednio wysokie napięcie znamionowe,
- moc znamionowa ciągła,
- moc znamionowa 15-minutowa (tzw. moc cieplna), odpowiednio wysoki prąd zwarciowy.
Moc znamionowa transformatora probierczego jest to moc, którą układ może pobrać w bardzo długim czasie po stronie górnego napięcia, przy napięciu znamionowym. Moc cieplna, która jest ograniczona dopuszczalną temperaturą racy izolacji transformatora probierczego, jest to taka moc, którą układ może pobrać w czasie niedłuższym niż 15 minut. Ponieważ układy izolacyjne pobierają prawie wyłącznie prąd pojemnościowy, dlatego moc probierczą tych układów- można określić na podstawie znajomości pojemności badanego układu.