99997

specjalnymi (rys. 10,21). Wymiary komory lub szybu wyznacza się z warunków umożliwiających montaż tarczy. Zarówno komory, jak i szyby są wyposażone w urządzenia ułatwiające roboty montażowe - podnośniki, uchwyty, belki jezdne itd. Aby tarcza mogła ruszyć, od strony powłoki osłonowej wykonuje się mur oporowy, a przy nim montujemy 2-3 pierścienie obudowy stałej. Pierścienie te staną się stałą oporą tarczy w czasie jej przesuwania do przodu. Odwrotnie, w ścianie czołowej komory lub szybu pozostawiamy otwór, przez który tarcza wyruszy w trasę roboczą. Ruch tarczy jest więc zgodny z jej przesuwaniem na trasie. Przeciętna trasa robocza tarczy w granicach 1000-1200 m powinna być przystosowana do jej pełnego zużycia. Kapitalny remont tarczy lub jej demontaż może nastąpić, po uzasadnionej ekonomicznie amortyzacji, w komorach lub szybach znajdujących się przed tarczą. Tunele metra są drążone na odcinkach między stacjami i wówczas wyrobiska stacyjne wykorzystuje się do montażu i demontażu tarczy lub innych zabiegów manewrowych - przesunięcia, obrotu tarczy itp.

Rys. 10.21. Komora montażowa tarczy: 1 — tarcza, 2 - komora montażowa,

3 - obudowa komory, 4 - urządzenia montażowe, 5 - urządzenia oporowe wyjścia tarczy z komory, 6 - rozbieralna ściana czołowa komory