238 2

odciętych, ograniczono ilość przekrojów do dwóch na każdy przedział. Punkty wykresów określa się dla środka i końca każdego przedziału wodoszczelnego. Otrzymane rezultaty są przybliżone, ponieważ zakłada się, że wykres sił tnących między określonymi punktami jest linią prostą. Największa nieścisłość z tego powodu powstaje w przedziale rufowym.

Tabela 16

Krzywa ciężarów kadłuba statku

Przedział	Masa w	Długość przedziału	Trapez	ciężaru
			4j	i.
Maszynownia	2432,960	33,1	31,781	115,225
Ładownia 7	871,589	16,2	70,210	37,393
Ładownia 6	1339,270	27,9	49,925	46,080
Ładownia 5	735,574	17,1	45,680	40,353
Ładownia 4	642,549	17,1	40,329	34,823
Ładownia 3	602,223	18,9	34,863	28,864
Ładownia 2	681,903	24,1	26,560	30,029
Ładownia 1	691,229	21,0	31,630	34,201
S krajnik	512^72	13,5	72,620	3,273

Na podstawie danych opracowanych przez biuro konstrukcyjne, a dotyczących rozłożenia ciężarów kadłuba statku pustego (tabela 14) można określić:

—    ciężar każdego przedziału AP_t,

—    moment statyczny przedziału względem rufowej grodzi m,.

—    lewą 4, i prawą q_p rzędną trapezu ciężaru każdego przedziału (stosując wzory 14.12 i 14.13, patrz tabela 16).

Uproszczony wykres ciężaru kadłuba statku przedstawia rys. 149a. Celem obliczenia sił tnących i momentów gnących sporządzamy tabelę (tabela 17) i wpisujemy do niej rzędne q_t i q_p każdego przedziału.

Ciężary zmienne

Ciężary zmienne (paliwo, oleje smarne, woda słodka, ładunek, balast), w zależności od swego wzdłużnego położenia, winny zostać podzielone na poszczególne przedziały.

Na podstawie sumy ciężarów zmiennych każdego przedziału i momentu statycznego tego przedziału należy obliczyć rzędne trapezów ciężarów zmien-

238