24039 P5170084

88

Koncepcja Wingrove ma wiele punktów stycznych _z . cepcją Judith Butler (m.in. interpelacja, przedstawienie * jako wynik powtarzanych praktyk), tyle źe u Wingrove jest widoczne powiązanie pomiędzy płcią, a tymi norma społecznymi, które określają (nierówną) wartość jednej płc^ stosunku do drugiej. A także nie wymienia się tu warunków które byłyby niezbędne do wywoływania niezadowolenia i konsekwencji prowadziły do „oczywiście możliwych” zmia* w dominujących ideologiach wytwarzających płcie i ich status Pojawiają się zatem pytania: Jakiego rodzaju „skrzyżowania’’ różnorakich ideologii mogłyby wywoływać owe indywidualn rewolucje? Czy można by je sztucznie prowokować, bez cze kania na „właściwą” kombinację zdarzeń?

Łączenie zreformowanej koncepcji ideologii Althussera z postmodernizmem może i mogłoby przynieść jakieś interesu* jące efekty z punktu widzenia teorii feministycznej, ale na obecnym etapie wyglądają one jeszcze dość enigmatycznie, _a ich praktyczne konsekwencje nie są jasne.

ROZDZIAŁ 4

Wstęga Móbiusa

ZAŁOŻENIA I AFILIACJE

Teoria Elizabeth Grosz stanowi jak się zdaje najpełniejszą analizę korporalności w ramach feministycznej filozofii i za taką też najczęściej uchodzi.

Autorka i redaktorka wielu filozoficznych publikacji, Elizabeth Grosz, jest profesorką literatury porównawczej w Stanowym Uniwersytecie Nowego Jorku (SUNY) w Buffalo. Jej podstawowa książka Volatile Bodies: Towards a Corporeal Feminism [Lotne ciała. W stronę korporalnego feminizmu] z 1994 roku to rezultat 13 lat pracy, „wytwór pasji i głębokiej fascynacji”¹. Zaczęła powstawać na wydziale filozofii ogólnej Uniwersytetu w Sydney w Australii, a napisana została głównie na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Cruz. W przekonaniu, że podmiotowość można rozważać w innych kategoriach niż to zakładają różnorakie formy dualizmów umy-słu/ciała, autorka podjęła się zadania przekształcenia teorii

1

E. Grosz, Volatile Bodies. Toward a Corporeal Feminism, Błooming-toń; s. xiii.