Elektrododalmość charakteryzuje względną zdolność pierwiastka do oddawania elektronów.
Jon jest cząsteczką mającą ładunek Kation jest jonem dodatnim, anion jonem ujemnym.
Związek chemiczny jest to substancja zawierająca powiązane ze sobą atomy o różnych liczbach atomowych
Wiązanie chemiczne można określić jako wzajemne oddziaływanie między atomami. W wyniku tego oddziaływania tworzą się zespoły atomów. Giupy atomów mogą również oddziaływać ze sobą; oddziaływania takie zalicza się także do wiązań chemicznych.
Reguła oktetu stwierdza, że w procesie tworzenia wiązań chemicznych atom oddaje, pobiera lub uwspólnia taką liczbę elektronów, aby uzyskać 8 elektronów (oktet) w zewnętrznej powłoce (powłoka walencyjna). Reguła nie dotyczy tych pierwiastków, w- których powłoką walencyjną jest powłoka pierwsza, do której zapełnienia potrzeba 2 elektronów.
Wiązanie jonowe tworzy się wówczas, gdy następuje przeniesienie jednego lub kilku elektronów walencyjnych z atomów' pierwiastka elektrododatniego do atomów' pierwiastka elekiroujemnego.
Wiązanie kowalencyjne (bądź kowalencyjne spolaryzowane) polega na uwspói-fiieniu elektronów przez dwa lub więcej atomów. Warunkująca to wiązanie para elektronów nazywa się wiążącą parą elektronową
Wiązanie koordynacyjne stanowi szczególny przypadek wiązania typu kowalencyj-nego i polega na utworzeniu wspólny pary elektronowej z elektronów dostarczonych przez jeden atom (donor). Drugi atom (akceptor) uzupełnia własną powłokę walencyjną elektronami donora.
Pierwiastki, w układzie okresowymi, uporządkowane są według rosnących liczb atomowych, a także według podobieństwa właściwości chemicznych. Układ okresowy składa się z kolumn pionowych zwanych grupami (rodzinami) oraz szeregów poziomych zwanych okresami Numer grupy informuje o ilości elektronów na zewnętrznej powłoce, decydującej o warto.ściowości pierwiastka (tzw. elektronów walencyjnych). Numer okresu natomiast mówi o ilości powłok elektronowych. Grupy dzielą się na główne (A) i poboczne (B) zwane też podgrupami.
Pierwi8stla należące do jednej grupy mają właściwości podobne, ale nie identyczne Właściwości pierwiastków tego samego okresu zmieniają się od typowo metalicznych da typowo niemetalicznych. Większość pierwiastków to metale. W układzie okresowym metale znajdują się w I, IT i lii grupie głównej (A) i częściowo w grupach od IV A do VI A (tablica 2.1).Wszystkie pierwiastki grup pobocznych (B) są metalami.
te, Tabbca 2.1
i wartościowości pierwiastków i właściwości chemicznych w zależności od numeru grupy
Sumer grupy ■ BjtówwŚ |
1 |
II |
III |
rv |
V |
VI |
VII |
WBtDkśowcćć |
l |
2 |
3 |
2,4 |
3,5 |
2, 4.6 |
1,3,5.7 |
Wartościowość względem wodoru |
1 |
2 |
3 |
4 |
3 |
2 |
1 |
Właściwości chemiczne |
metale |
metale |
metale z wyjątkiem B |
C-nicmctal wzrost cech metalicznych Si ->Pb |
N,P niemetale wzrost cech [Detalicznych As->Bi |
0,S niemetale wzrost cech metalicznych Te-»Po |
niemetale |
Metale w temperaturze pokojowej są ciałami stałymi. Wyjątek Sianowi rtęć (Hg), która jest cieczą o metalicznym połysku Metale wykazują następujące wspólne właściwości:
1. czysta powierzchnia metalu ma charakterystyczny połysk metaliczny,
2. duża przewodność elektryczna i cieplna,
3. duży współczynnik odbicia światła,
4. plastyczność (kowalność, ciągliwość).
Niemetale, w układzie okresowym, występują w grupach głównych od VA do WITA. Niemetale nie mają metalicznego połysku, są bardzo złymi przewodnikami elektryczności i ciepła. W temperaturze pokojowej niemetale występują w trzech stanach skupienia:
1. gazowym (wodór, tlen, azot, chlor, fluor),
2. ciekłym (brom),
3. stałym (węgiel, fosfor, siarka, jod).
W układzie okresowym znajdują się pierwiastki (np. krzem), których na podstawie ich właściwości nie można jednoznacznie zaliczyć do metali lub niemetali (substancja stała, mająca połysk metaliczny, ale zły przewodnik elektryczności). Pierwiastki tc obejmuje się zbiorową nazwą półmetali.
Charakter metaliczny pierwiastków zmienia się w grupach. Ze wzrostem liczby atomowej (w dół grupy) wzrasta charakter metaliczny pierwiastka, np. krzem (Si) < cyna (Sn) < ołów' (Pb).
23.1. Tlenkt
Wszystkie pierwiastki, z wyjątkiem gazów szlachetnych, tworzą tlenki. Zależnie od rodzaju pierwiastka połączonego z tlenem, tlenki dzielimy na tlenki metali i tlenki niemetali.
II