Strony porozumienia w sprawie ochrony wodniczki przyjęły zobowiązania do:
■ wprowadzenia ścisłej ochrony wodniczki oraz zidentyfikowania i ochrony siedlisk wodno-błotnych, istotnych dla przetrwania tego gatunku;
■ wdrożenia, w miarę możliwości, postanowień Planu Działań, który jest integralną częścią porozumienia;
■ usprawnienia wymiany informacji naukowej, technicznej i prawnej, niezbędnej do opracowania odpowiednich metod ochrony wodniczki i koordynacji działań oraz współpracy ze specjalistami z organizacji międzynarodowych i państw-stron porozumienia, w celu efektywnej realizacji planu;
■ przekazywania Sekretariatowi Porozumienia, przynajmniej raz na dwa lata, raportu w sprawie wdrażania zapisów porozumienia.
Plan Działań jest obszernym opracowaniem, składającym się z kilku rozdziałów. W pierwszym zawarta jest szczegółowa charakterystyka wodniczki, jej występowania, wymagań pokarmowych i siedliskowych, przyczyn kurczenia się zasięgu i spadku liczebności. W drugim przedstawiono aktualny stan ochrony gatunku w poszczególnych państwach, a w następnym - zalecany pakiet działań z zakresu czynnej ochrony wodniczki w miejscach jej gniazdowania, wzdłuż tras migracji i na zimowiskach.
W odrębnym rozdziale zaprezentowano metody monitorowania stanu populacji wodniczki, pozwalające na ocenę kierunku i tempa zmian jej liczebności. Na końcu tej części planu zawarto sugestie dotyczące działań na rzecz zainteresowania społeczeństwa ochroną wodniczki. Osobną część opracowania stanowi wykaz zadań ochronnych dla poszczególnych państw.
W przypadku Polski na liście zalecanych zadań, które winny się koncentrować w Kotlinie Biebrzańskiej, dolinie górnej i środkowej Narwi, na Polesiu Lubelskim i na terenach żale- 3 wowych w dolinie dolnej Odry, znaj- § dują się: g
. promowanie ochrony wodniczki Wodniacka, objęta międzynarodowym porozumieniem (także na obszarach użytkowanych o jej ochronie