136
W pewnym sensie polityka zagraniczna zapewnia społeczeństwu poczucie kształtowania własnego losu. Państwo wydaje się być jedynym aktorem na tyle dużym, by było zdolne modyfikować działalność korporacji międzynarodowych i zapewnić społeczeństwu ochronę przed różnorakimi zagrożeniami od kwaśnego deszczu począwszy, na terroryzmie skończywszy.
Funkcja integracyjna jest także wypełniana poprzez przenoszenie na obszar społeczeństwa norm wypracowanych np. na forum organizacji międzynarodowych: chodzi tu przede wszystkim o prawa człowieka. Polityka zagraniczna może również służyć przyspieszaniuzmian w społeczeństwie, zwiększaniu demokracji, powiększaniu ładu wewnętrznego. Przyjęcie przez państwa kandydujące do Unii F.uropejskiej zobowiązań wynikających z konieczności dostosowania się do izw. kryteriów kopenhaskich przyczyniło się np. do uporządkowania ładu prawnego i zmusiło do podjęcia prób unormowania gospodarki76.
3. Konkluzje
Jak zauważył Picrrc Hassner, państwo narodowe wydaje się obumierać pod pewnymi względami, zaś pod innymi kwitnie. Nie jest w stanie wypełniać niektórych funkcji tradycyjnie uważanych za najważniejsze, jednak nieustannie podejmuje się wypełniania nowych funkcji, do czego tylko ono wydaje się być zdolne77. Dokładnie te same wnioski można odnieść do polityki zagranicznej. W ciągu ostatniego półwiecza redefinicji uległa funkcja ochronna, znacznie rozszerzyło się pole objęte działaniami należącymi do funkcji reprezentacyjno-infoimacyjnej i negocjacyjno-organizatorskięj, stopniowo coraz większe znaczenie zyskiwały funkcje koordynacyjna i integracyjna.
Podobnie jak będzie się zmieniała natura stosunków międzynarodowych i państwa, lak będzie się zmieniała natura polityki zagranicznej i funkcje przez nią wypełniane. Dopóki jednak nie wykrystalizuje się globalny system zarządzania (go~ vernance), którego nadejście prorokują liczni analitycy globalizacji, polityka zagra-nicznapozostanie kluczowym miejscem podejmowania decyzji dotyczących dobrobytu i szeroko pojmowanego bezpieczeństwa danego społeczeństwa, ekspresją konkretnej państwowości i jedynym sposobem mediowania pomiędzy wysuwanymi wobec rządu wewnętrznymi i zewnętrznymi żądaniami1 2 3 4 5 6 7*.
76 Chodzi tu o kryteria członkostwa Unii Europejskiej, przejęte na szczycie Rady Europejskiej w Ko-
penhadze: stabilne instytucje demokratyczne, państwo prawa, ochrona praw człowieka 3 mniejszości naro
dowych; funkcjonująca gospodarkarynkowa, zdolna do sprostania konkurencji na rynku wewnętrznym IJF,;
•zdolność do przyjęcia zobowiązań wynikających z członkostwa w UE; administracyjna zdolność do imple
mentacji na grunt prawa krajowego regulacji prawa wspólnotowego, Zob. Janusz Ruszkowski, EwaGómicz, Marek Żurek, leksykon integracji europejskiej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2002, s. 154.
77 Pierre Hassner, VioIenceandPeace: Frum Atomie fiombs la Eihnic Cleansing, London: Central European University Press 199S, s. 75.
* Christopher Hill, „What is to be done? Foreign policy as a site for political action”, International Affairs, Vol. 79, No. 2, 2003, s. 233-255. Zob. także David Ileld, Anthony McGrew (red.), Gorerning Globalization: Power. Auźhority and Global Governancei Cambridge: Polity Press 2002.