29030 skanuj0154 (6)

-    roztwór K2 (jest to roztwór chlorku benzalkoniowego 5,0g/l)

-    roztwór K3 (jest to roztwór boranu fenylortęciowego 1,0g/l)

-    roztwór K4 (jest to roztwór azotanu fenylortęciowego 2,0g/l)

-    roztwór K5 (jest to roztwór tiomersalu 20,0g/l)

-    roztwór K6 (jest to alkohol (5-fenyloetylowy - płyn nierozcieńczony!)

-    roztwór K7 (jest to mieszanina hydroksybenzoesanów)

hydroksybenzoesan metylu	0,065g
hydroksybenzoesan propylu	0,035g
woda	do 100,0g

Wszystkie roztwory środków konserwujących powinny być przesączone przez sączek klarujący i wyjałowione w temperaturze 122°C ± 2°C przez 20 minut w ciemnych butelkach (używanych jako opakowanie kropli do oczu) i następnie w warunkach aseptycznych zamknięte zakrętkami z zakraplaczem. Roztwory boranu fenylortęciowego, azotanu fenylortęciowego, tiomersalu i hydroksybenzoesanów należy przygotowywać na gorąco.

Jeżeli do konserwowania kropli ocznych zalecany jest środek konserwujący I, należy dodać kroplami roztwór pomocniczy KI w ilości podanej w Tab.3. W przypadku stosowania mieszaniny II, 111, IV i V dodaje się kroplami oddzielnie roztwory pomocnicze K2, K3, K4 lub K5 oraz K6 - alkohol [5-fenyloetylowy (Tab. 3).

UWAGA! Jeżeli do konserwowania kropli, Tab. 2 zaleca stosowanie mieszaniny VII (mieszaniny hydroksybenzoesanów), należy wtedy substancję leczniczą rozpuścić we wcześniej przygotowanym na gorąco roztworze hydroksybenzoesanów K7 (a nie w wodzie, czy roztworze izotonizującym), a następnie dodać kroplami alkohol (5-fenyloetylowy w ilości podanej w Tab. 3.

Ponieważ masa kropli wypływającej z danego zakraplacza może być różna, należy ustalić, jaka liczba kropli wypływających z używanego zakraplacza odpowiada masie roztworu stężonego, koniecznej do konserwowania lOg kropli.

Tab. 3. Środki konserwujące stosowane w kroplach do oczu (roztwory pomocnicze, liczba kropli) wg FPV.

Środek konserwujący	Symbol roztworu pomocniczego	Stężenie obowiązujące w kroplach m	Stężenie roztworu pomocniczego /g/lj/masa 1 kropli	l iczba kropli roztworu środka konserwującego aa lOg kropli do oczu
Mieszanina 1	KI	0,15	15,0/15-20rng	5-6
chlorek benzalkoniowy	K2	0,05	5,0/15-20mg	5-6
boran fenylortęciowy	K3	0,01	i,0/35-50mg	2-3
azotan fenylortęciowy	K4	0,02	2,0/35-50rag	2-3
Tiomersal	K5	0,20	20,0/25-30mg	3-4
alkohol ^-fenyloetylowy	K6	4,00	1000,0/15-20mg	2-3
mieszanina hydroksybenzoesanów	K7	1,00	1,0/-

Zmodyfikowana tabela z: Receptura apteczna, pod red- R Jachowicz, PZWL, Warszawa 2004, s. 344-345,

Roztwory itrzeciwutlenuiczy dodawane są do kropli zawierających substancje łatwo ulegające utlenieniu, lako związki przeciwutlemające stosowane są: wersenian disodowy (EDTA), pirosiarczyn sodu, siarczyn sodu (do roztworów wodnych) i tokofero! (do roztworów olejowych).

Roztwory zwiększające lepkość stosowane są w celu przedłużenia kontaktu roztworu substancji leczniczej z rogówką.

Substancje zwiększające lepkość to:

Pochodne celulozy (połączenia eterowe)

MC - metyloceluloza - eter metylów)' celulozy (koloid, zalecany też do kropli z antybiotykami, stosowana w stężeniu 0,25 - 1,0% zapewniającym optymalną lepkość)

HEC - hydroksyetyloceluloza (nie wolno jej łączyć ze skrobią, żelatyną i innymi substancjami zwiększającymi lepkość; stosowana w stężeniu 0,25 - 0,5%; HEC jest stabilna w szerokim zakresie pH)

HPMC - hydroksy propylom etyloceluloza (bypromeloza) (stosowana do produkcji sztucznych łez, stężenie w kroplach powinno wynosić 0,5%)    r-T,. i ₇

Na* CMC - sól sodowa karboksymetyiocelulozy (ma charakter jonowy i nie może być stosowana łącznie z substancjami ulegającymi dysocjacji jonowej, np. z alkaloidami - może bowiem dojść do wymiany jonowej; stosowane stężenie w kroplach to 1%)

36