29168 stat miejsc 7

r

rozdziela się znów na dwie części, z których jedna dąży do powiększenia obszaru plastycznego, druga do jego zmniejszenia (czyli zdąża ku obszarowi sprężystemu). Biorąc pod uwagę te okoliczności, a także różne założenia i teorie plastyczności, otrzymuje się różne teorie wybrzuszenia płyt w obszarze sprężysto-plastycznym (m.in. teorie Iljuszina, Bijlaarda, Stozaella itd.)

Ścisłe teorie prowadzą do bardzo zawiłych wzorów, kłopotliwych w praktycznym stosowaniu. W związku z tym najczęściej stosuje się metodę przybliżoną, opartą na module stycznymi E_r.

Skutki przekroczenia wartości naprężeń krytycznych są inne w płytach niż w omawianych w rozdz. 5 prętach osiowo ściskanych. W płycie obciążonej siłami działającymi w jej płaszczyźnie środkowej nieznaczny wzrost obciążenia ponad wartość krytyczną prowadzi wprawdzie do wybrzuszenia płyty, ale nie jest to jednak równoznaczne z jej zniszczeniem. Dlatego też częściowy współczynnik bezpieczeństwa może być mniejszy niż przy wyboczeniu.

Zgodnie z metodą stanów granicznych zamiast pojęcia naprężeń krytycznych a_ir wprowadza się pojęcie zoytrzytnałości obliczeniowej na wybrzuszenie ścianek

(6-162)

gdzie wartość częściowego współczynnika bezpieczeństwa przyjęto arbitralnie na podstawie dotychczasowych doświadczeń.

Następnym krokiem w problematyce stateczności miejscowej jest praktyczne rozwiązanie zagadnienia współpracy środnika i pasów belki, przy uwzględnieniu zmiennego i każdorazowo ustalonego stopnia utwierdzenia środnika w pasach, oraz opracowanie odpowiedniej tablicy współczynników K„ dla pasów ściskanych, na podstawie teorii płyt prostokątnych o jednym boku swobodnym.

Wytrzymałość ściskanych ścianek w zginanych belkach cienkościennych określa się z uwzględnieniem stateczności lokalnej. Przy obliczaniu wskaźnika wytrzymałości W_z„, ze wzoru (6-20) należy zmniejszyć szerokość ścianek płaskich belki z b do b_w oraz przekrój usztywnień z F_uzzt do F_mzt w, w zależności od wielkości naprężeń w ściskanych ściankach.

Ponieważ redukcja przekroju pasa ściskanego belki zginanej wpływa na położenie jej osi obojętnej, należy uwzględnić ten fakt przy obliczaniu momentów bezwładności i wskaźników wytrzymałości przekroju belki.

6.4.4. WARUNEK STATECZNOŚCI MIEJSCOWEJ W ŚWIETLE PN-80/ /B-03200

Zgodnie z PN-80/B-03200 przy uwzględnieniu stateczności miejscowej w belkach wprowadza się współczynnik w odniesieniu do wytrzymałości obliczeniowej stali R, zamiast stosowania wytrzymałości obliczeniowej na wybrzuszenie ścianek

i?_s = —.    (6-163)

m_s

361