40 Treści kształcenia
Już teraz można powiedzieć, że najlepsze nawet teorie nie są w stanie od początku do końca zapewnić dużej skuteczności nauczania; co nie znaczy, że nie należy szukać racjonalnych rozwiązań, w tym dokonywać penetracji rzeczy dawnych a sprawdzonych.
Współczesny nurt humanizujący nauczanie próbuje odejść od drastycznego, ukrytego manipulowania uczniem na rzecz uznania w przekazie wiedzy „racji jego umysłu". Następuje więc złagodzenie preferowanej i w związku z tym realizowanej reguły „wszyscy wszystko i w tym samym czasie". Owo nowe łagodne przechodzenie przez wiedzę, to zatem tyle co wspomaganie i maksymalizowanie szans rozwojowych poprzez aktualizowanie ukrytych możliwości, a może nawet i niemożności40. Zakres i tempo, z jakimi będą się poruszać nauczyciel i uczeń, będzie wówczas wyznacznikiem szansy rozwoju poznawczego.
Należy więc odejść od schematu wiedzy, co według B. Bernsteina, jest biernym zapamiętywaniem, opanowaniem standardowych umiejętności41. Nauczyciel i uczeń będą na trasie podróży do wiedzy. Wiedza dziecka stanie się jego własnością, kiedy sposób jej poznania włącznie z wymyślonymi metodami, właściwymi dla niego samego, nie będą ignorowane, wyśmiewane, a docenione i uznane za partnerskie przez nauczyciela.
Musi się również zmienić cały system kontroli i oceny, który sprowadza uczniów do biernych odbiorców programu determinując go i głęboko zniekształcając.
Plan jest rejestrem realizowanych przedmiotów, ich rozkładu na poszczególne lata nauczania, a także liczby godzin przeznaczonych na realizację każdego przedmiotu w klasie i na
411 Łukaszewicz R., Czy kryzys zamiast reform}/. „Socjologia Wychowania" 1982, t. 4. 41 Bernstein R„ Socjolingwistyczne ujęcie procesu socjalizacji (w:) Badania nad rozumiem języka dziecka. Wybór prac pod red. G. Wales Shugar i M. Smoczyńskiej. Warszawa 1980, s. 557-596.
■ Nu edukacji. Jest podstawą do opracowania programów m nu /..mia dla poszczególnych przedmiotów.
i Islateczny kształt planów i programów nauczania determinuj.):
aprobowany przez społeczeństwo ideał wychowania, służące osiągnięciu tego ideału cele, najnowsze osiągnięcia nauki i główne aktualne tendencje, prawidłowości rządzące przebiegiem nauczania-uczenia
się,
- czas trwania i organizacja tego procesu,
— akceptowana teoria doboru i układu treści.
Plan nauczania w klasach I-III jest określony zarządzeniem m l:i Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 V 1992 i przedstawia Ir następująco:
Przedmiot |
ki. I |
UL II |
kl. III |
Razem | |
1 |
język polski |
18 | |||
■ |
środowisko społ.-przyrodnicze |
12 |
12 |
12 |
3 + 2 |
i. |
matematyka |
13 | |||
<1. |
technika | ||||
fi. 6. |
plastyka muzyka |
4 |
4 |
4 |
12 |
7. |
wychowanie fizyczne |
2 |
3 |
3 |
8 |
Razem liczba godzin obowiązkowych dla ucznia |
18 |
19 |
19 |
56 | |
gimnastyka korekcyjno--kompensacyjna |
2 |
2 |
2 |
6 | |
zajęcia dydaktyczno-- wyrównawcze |
2 |
2 |
2 |
6 |
Ogółem plan z roku 1992 liczy 56 godzin obowiązkowych, do tego dochodzą zajęcia nadobowiązkowe z zakresu gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej i zajęć dydaktyczno-wyrównaw-czych w liczbie 12 godzin łącznie. Od roku szkolnego 1996/97