tf^la Joanna
Krakowska-Narożn iak
Trening! Trening! Trening! Ale jeśli miałby on polegać jedynie na ćwiczeniu ciała, a nie umysłu, to nie, dziękuję! Nie mam pożytku z aktorów, którzy wiedzą, jak się ruszać, ale nie potrafią myśleć.
mk całej swojej karierze Wsiewo-I jołMeyerhold dążył do takiego wy-I jeżenia umysłu i ciała aktorów,
I iby mogli oni współuczestniczyć w I jego uporczywej walce o teatr, który I nie odwzorowywałby powierzchow-I ę rzeczywistości, ale byłby po ■postu „teatralny”. Jednak poszukiwania Meyerholda są, nawet w koń-I ca dwudziestego wieku, nieznane i fcjedocenione, w dużej mierze za 1 sprawą wypadków historycznych,
I póre kazały mu zamilknąć na zaw-1 sze, a wsparły za to całkiem przy-Itikowo poglądy jego nauczyciela, lolegi i ideologicznego rywala Kon-Śtatina Stanisławskiego. Współcześni feyerholdowi uważali go za rów-go Stanisławskiemu, zarówno w fedzinie teorii sztuki aktorskiej, $ i w praktyce inscenizacyjnej, poli sprawiedliwości należy przy-jp, że właściwie wszyscy bada-■pswłaszcza na Zachodzie, którzy ^rehabilitacji Meyerholda w 1955 omawiali jego twórczość, nie Pglaji go jako pedagoga. Tym-wiele poglądów Meyerholda Powało ciężkie czasy dzięki jego ipiom i uczniom uczniów, którzy Ne szerzą je z taką energią, że ttzła chyba pora na przewartoś-Panie jego osiągnięć w kształ-p aktorów.
Meyerhold we wrześniu 1902 roku, w wieku dwudziestu ośmiu lat, założył własny zespół teatralny pod nazwą Towarzystwo Nowego Dramatu. Prace eksperymentalne i pedagogiczne prowadził równolegle ze swą główną działalnością inscenizacyjną, zwłaszcza kiedy pracował u Stanisławskiego w moskiewskim Studio na Powarskiej (1905), w teatrze Wiery Komissarżewskiej w Petersburgu (1906-1908) i we własnym Studio na Borodinskiej, także w Petersburgu (1913-1917). Po rewolucji bolszewickiej organizował kursy reżyserii teatralnej w Pio-trogrodzie, które wszakże nigdy nie zyskały większego znaczenia, a w 1921 w Moskwie założył Niezależną Pracownię Meyerholda, powiązaną później z Teatrem im. Meyerholda, który powstał w 1923 roku. Od chwili założenia do likwidacji w 1938 roku Szkoła Teatralna Meyerholda miała wielu uczniów, których kształciła solidnie.
Meyerhold odnosił się do swoich uczniów z wielkim zaangażowaniem. Erast Garin, jeden z absolwentów, który zrobił karierę gwiazdorską, tak odmalował owe niezapomniane sytuacje, kiedy Mistrz obserwował swych uczniów: