80 Poznaj Linux
80 Poznaj Linux
Oszczędzanie czasu przy wyświetlaniu dokumentów dvi
Wyświetlanie dokumentów zapisanych w TeX-owym formacie dvi stanowi duże obciążenie dla systemu i może trwać nawet kilka minut. Najlepszym sposobem na szybki dostęp do tego rodzaju dokumentów jest ich wcześniejsze skonwcrtowanic do formatu PostScript za pomocą polecenia dvips, a następnie wyświetlenie przy użyciu programu gv:
# dvips -f <dokument.dvi >dokument.ps
# gv dokuraent.ps
Flaga -T, uzupełniona o nazwę formatu docelowego, pozwala na zapisanie pliku wyjściowego w dowolnym formacie obsługiwanym przez grott; między innymi w postscripcie, dvi, języku kontrolnym drukarek HP, PCL lub w postaci zwykłego pliku tekstowego. Przed wydrukowaniem dokumentu warto nni się przyjrzeć i wprowadzić ewentualne poprawki. Więcej informacji o programie groff znajduje się na poświęconej mu stronie podręcznika.
Program TeX
System elektronicznego składu TeX stanowi imponującą kolekcję narzędzi, czcionek i programów użytkowych. W jego skład wchodzi ponad 65 różnych modułów, razem z bibliotekami, makrami i dokumentacją. Typowa instalacja TeX zajmuje około 50 MB miejsca na dysku.
TeX korzysta z poleceń wstawianych do plików tekstowych w sposób podobny do omawianego wcześniej groff. Aby zobaczyć, w jaki sposób Tex interpretuje makra, można spróbować przetworzyć przykładowy plik samplos.tex znajdujący się w katalogu
■rex.
Przetworzenie przykładowego pliku .ter
1. Użyj polecenia lal px w celu dokonania składu przykładowego pliku samples.tex. Proces ten może zabrać około minuty na wolniejszych komputerach. latex formatuje dokumenty korzystając ze specjalnych makr TeX, generując pliki wyjściowe w formacie
dvi:
# latex /usr/lib/texmf/texmf/doc/generic/pstricks/samples.tex
2. Skonwertuj otrzymany plik . avi do formatu PostScript za pomocą polecenia dvips. Skorzystaj z flagi -f, która powoduje wczytanie pliku ze standardowego strumienia wejścia i wysłanie przetworzonych danych do standardowego strumienia wyjścia:
# dvips -f <sample3.dvi >3ample3.ps
3. Wyświetl gotowy dokument postscriptowy za pomocą przeglądarki gv (rysunek 4.7):