38767 Rys068

uidaauiE

Międzynarodowe wystawy i targi wymagają, ze względu na swoje znaczenie, odpowiedniej oprawy wystawianych towarów i wyrobów. Dzięki specjalnemu wystrojowi wnętrz, czy też ich estetyce, wystawy te uzyskują oczekiwany poziom ekspozycji. Oczekiwania te dotyczą nie tylko samych wnętrz, lecz również architektury samych obiektów wystawienniczych, jak pawilony i hale ekspozycyjne, spełniające niepoślednią rolę w organizowaniu przestrzeni dla wystawiennictwa.

Tradycją jest, że poszczególne imprezy wystawiennicze tak narodowe, jak i o zasięgu międzynarodowym, wnoszą swoimi pawilonami nowe, awangardowe ukształtowania architektoniczne, innowacyjne systemy konstrukcyjne, oraz służą też wprowadzaniu nowych materiałów i rozwiązań budowlanych.

Wszystkie te działania mają na celu przyciągnięcie i zachęcenie klienta, zainteresowania go niezwykłą, nowatorską formą i treścią architektoniczną pawilonów, zaproszenie do równie niezwykłego, atrakcyjnego wnętrza i znajdującej się w nim ekspozycji. Można przyjąć, że każda ze znaczniejszych organizowanych wystaw jest przeglądem nowych rozwiązań budowlanych i ukształtowań form architektonicznych. Jak wynika z obserwacji dotychczasowych wystaw, każda z nich stanowiła pewien stopień na drodze rozwoju konstrukcji budowlanych oraz nowych rozwiązań estetycznych i materiałowych. Powyższe stwierdzenie dotyczy wprowadzania i stosowania nowych rodzajów przeszkleń. Ten właśnie rodzaj konstrukcji budowlanych, dzięki swoim niezaprzeczalnym walorom estetycznym, może stanowić miarę innowacyjności współczesnej architektury pawilonów i hal ekspozycyjnych. Przeglądając nowe realizacje możemy wyłonić w nich pewne rozwiązania, które odpowiednio uszeregowane mogą stanowić potwierdzenie istnienia stałego postępu w technice budowlanej przeszkleń, jak i o nowej estetyce form architektonicznych związanych z tymi przesz- I kleniami.

Ostatnia wystawa o charakterze międzynarodowym w Han-noverze, stworzyła okazję do zaprezentowania nowatorskich rozwiązań w dziedzinie przeszkleń. Rozwiązania te nie znalazły jednak odpowiedniego podkreślenia w literaturze fachowej; zostały one zauważone tylko w ocenie architektury obiektów.

Ich innowacyjność pod względem konstrukcji przeszkleń przeszła jakby niezauważona, a zdaniem autora stanowią istotny krok na drodze poszerzenia możliwości stosowania przeszkleń, jak i prezentują nowe pomysły i realizacje konstrukcyjne.

Jednym z takich rozwiązań, które trzeba i należy zauważyć ze względu na jego wielkość i oryginalność, to przeszklenie ścian zewnętrznych pawilonu niemieckiego. Jego wielka kubatura ograniczona została zewnętrznymi ścianami osłonowymi, których innowacyjność polega na wprowadzeniu przeszkleń o nowym, wklęsłym układzie, dotąd niespotykanym i niestosowanym. Znane ściany osłonowe (o konstrukcji słupowo-ryglo-wej i innej) to przede wszystkim płaszczyzny odchylone od pionu ujemnie lub dodatnio, lub też ukształtowane na rzutach krzywiznowych.

Przykład pawilonu niemieckiego stanowi nowość, gdyż ściana osłonowa o całkowitym przeszkleniu tworzy powierzchnię wklęsłą założoną na krzywiźnie, będącej wycinkiem koła. Konstrukcję nośną tej przegrody stanowią wygięte pręty stalowe, zamocowane przegubowo u dołu w poziomie posadzki, oraz u góry do stalowej konstrukcji przekrycia dachu hali.