38896 Zasady Wykładni Prawa L Morawski2

» m

Zasady wykładni prawa ■ «

jęć rozpatrywać odrębnie, ale trzeba brać pod uwagę wszystkie elementy danego przepisu. Wypowiedź ustawodawcy musi być potraktowana jako pewna całość, zaś znaczenie tej wypowiedzi ściśle uzależnione od powiązania jej elementów składowych” (uchwała z 13 czerwca 1994 r., W 3/94, OTK 1994/1/26). Jak trafnie argumentuje NSA w uchwale z 4 lipca 2004 r. (OPS 4/02, ONSA 2003/2/39): „Przy dokonywaniu wykładni konkretnego przepisu prawnego należy go odczytywać w kontekście, w jakim został przedstawiony w danym akcie prawnym, uwzględniając podstawowe zasady gramatyki i składni języka polskiego oraz redakcję całego przepisu”.

Przykładem wykorzystywania reguł składni w interpretacji mogą być liczne orzeczenia, w któiych sądy eksplikują znaczenie różnego rodzaju spójników zdaniowych. W wyroku z 25 maja 2001 r. (WKN 10/01, OSNKW 2001/9-10/78) SN zajmuje się pojęciem alternatywy i dowodzi, że skoro do zastosowania art. 60 § 7 k.k. konieczne jest by czyn był zagrożony alternatywnie karami ograniczenia, pozbawienia wolności, grzywny, to do jego zastosowania nie musi zaistnieć zagrożenie wszystkimi tymi karami łącznie, a wystarcza, by czyn był zagrożony jedną z tych kar. Podobnie NSA wskazuje, iż wobec tego, że w. art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT uregulowanie przybrało postać alternatywy (nierozłącznej) do uznania, że pojazd jest nowym środkiem transportu, któiy podlega podatkowi VAT, wystarcza, by spełniona była przynajmniej jedna z następujących dwóch przesłanek: pojazd przejechał nie więcej niż 6000 km lub od momentu dopuszczenia go do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy. W związku z tym konkluduje NSA należy odmówić racji stronie, gdy wyciąga wniosek, iżby z braku wystąpienia łącznie obydwu wymienionych w nim przesłanek samochód, który nabyta w obrocie wewnątrzwspólnotowym był pojazdem nie podlegającym podatkowi VAT (wyrok z dnia 18 października 2006 r., I FSK 9/06, POP 2007/4/60). W wyroku z 21 lipca 2004 r. (V CK 21/04, OSNC 2005/7-8/137) SN interpretując art. 804 k.c. dochodzi do wniosku, że użyty w nim spójnik „albo” oznacza alternatywę rozłączną, „co oznacza, że przedstawił dwie wyłączające się możliwości oznaczenia daty początkowej” biegu przedawnienia”. Do znaczenia pojęcia

¹¹ Art. 804. Roszczenia przysługujące spedytorowi przeciwko przewoźnikom i dalszym spedytorom, którymi się posługiwał przy przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, kiedy spedytor naprawił szkodę, albo od dnia, kiedy wytoczono przeciwko niemu powództwo.

■ ■ 102 ■ **