39294 P1100660

200 Maawy

stopa zwrom-ryzyko. Można stwierdzić, że najmniej atrakcyjne dla inwestorów było inwestowanie w: przemysł drzewny, handel, przemysł chemiczny i przemysł mięsny. Sektory te charakteryzowały się mniejszą stopą zwrotu od indeksu giełdowego. ale wyższym od niego ryzykiem. Podobna sytuacja wystąpiła dla przemysłu lekkiego, ale różnica polegała na tym. że stopa zwrotu z tego sektora była minimalnie wyższa od wyznaczonej dla indeksu giełdowego WIG. Mógł to być zatem sektor interesujący dla takiego inwestora, który dopuszcza możliwość osiągnięcia wyższej stopy zwrotu kosztem wyższego ryzyka.

Natomiast pozostałe sektory były atrakcyjne dla inwestorów, którzy preferują ryzyko niż ryzyko oszacowane dla indeksu giełdowego. Sektory budownictwa i teleinformatyczny osiągnęły mniejszą stopę zwrotu i mniejsze ryzyko niż wynosiły one dla indeksu WIG. Jednak w grupie ośmiu sektorów najbardziej atrakcyjne były banki. Uzyskały one wyższą stopę zwrotu od indeksu giełdowego przy niższym ryzyku Wobec tego racjonalnie postępujący inwestor powinien inwestować w ten sektor, odrzucając pozostałe możliwości inwestowania.

PRZYKŁAD 13.4. Analiza porównawcza stóp zwrotu i ryzyka portfeli

Inwestycyjnych

Wyznaczono średnic dzienne stopy zwrotu akcji z każdego sektora (por. przykład 133) w celu zbudowania z nich portfeli inwestycyjnych zgodnie z założeniami modelu Markowitzz (499 dziennych obserwacji cen akcji). W tym modelu stopa zwrotu z portfela papierów wartościowych to średnia ważona poszczególnych stóp zwrotu akcji wchodzących w skład tego portfela, gdzie wagami są udziały poszczególnych walorów w tym portfelu. Zatem i-tą dzienną stopę zwrotu z danego portfela inwestycyjnego obliczono według wzoru:

(13.8)

gdzie:

R_m — stopa zwrotu z J-iego sektora.

— udział y-tego sektora w portfelu (j¹ 1.2.#•).

W zbiorze pięciu utworzonych portfeli inwestycyjnych są dwa. w których udziały poszczególnych sektorów są równe. Są to:

Natomiast pozostałe trzy portfele mają zróżnicowane udziały akcji, ale ich

koncepcja jest podobna, a mianowicie:

•    portfel II jest w 50% zbudowany z akcji sektora teleinformatycznego, a w 50% z równych udziałów pozostałych siedmiu sektorów;

•    portfel HI jest skonstruowany w 50% z akcji sektora bankowego, a w 50% z równych udziałów pozostałych siedmiu sektorów;

•    portfel IV składa się w 50% z akcji sektora budowlanego, a w 50% z równych udziałów pozostałych siedmiu sektorów.

Celem takiej konstrukcji portfeli inwestycyjnych było zbadanie wpływu trzech wybranych sektorów na stopę zwrotu oraz ryzyko portfeli zbudowanych z ich udziałem.

Oceny ryzyka portfeli inwestycyjnych dokonano na podstawie odchylenia standardowego. Na podstawie pięciu szeregów czasowych zawierających stopy zwrotu z analizowanych portfeli inwestycyjnych wyznaczono tygodniowe odchylenia standardowe stopy zwrotu z portfela inwestycyjnego według wzoru:

I

gdzie:

/?,, — /-ta dzienna stopa zwrotu z portfela inwestycyjnego,

R_p — oszacowana stopa zwrotu z portfela (np. średnia tygodniowa stopa zwrotu). n — liczba dziennych stóp zwrotu, na podstawie których wyznaczono oszacowaną stopę zwrotu.

W analizie porównawczej kształtowania się stóp zwrotu i ryzyka portfeli zbudowanych z akcji ośmiu sektorów posłużono się podobnym do poprzedniego wykresem korelacyjnym ilustrującym te dwie charakterystyki pięciu portfeli inwestycyjnych (tabl. 13.4 i rys. 13.7).

Stopa zwrotu I ryzyko dla pięciu portfeli Inwestycylnych oraz Indeksu giełdowego

	Portfele inwestycyjne	Stopa zwrotu (AJ	Ryzyko (o,)
	Portfel 1	0.01	1.78
	Portfel II	0.05	2,00
	FOrtfellll	0.07	1.82
	Portfel IV	0.02	1.82
	Portfel V	0.09	2.00
	Indeks WIO	0.06	2.02

1

   portfel I zbudowany z akcji spółek wszystkich ośmiu sektorów.

•    portfel V trzy składnikowy zbudowany z akcji spółek z sektorów bankowego, budowlanego i teleinformatycznego.