258 Leasing
258 Leasing
Partnerzy
leasingu
— leasingodawca, który jest właścicielem majątku (on nabywa majątek lub wytwarza jego składniki), przekazywanego do użytkowania innej osobie (firmie),
— leasingobiorca, tj. osoba (firma) wynajmująca od leasin-godawcy rzeczowe składniki majątkowe w zamian za opłaty wnoszone na jego rzecz; jest on użytkownikiem składników majątkowych bez przejęcia praw własności, zachowywanych przez leasin-godawcę.
Ze względu na liczbę uczestników transakcji występuje leasing:
— bezpośredni, jeżeli producent lub firma zajmujący siłę sprzedażą danych obiektów wynajmuje je także użytkownikom; dzięki temu możliwe jest zwiększenie obrotów i zysków wskutek przyciągnięcia klientów, dla których wynajem obiektów jest dogodniejsze niż ich zakup na własność; w tym przypadku występują dwie strony, tj. leasingobiorca i leasingodawca;
— pośredni, przy którym występuje dodatkowy partner (instytucja finansowa), który nabywa na własność określone obiekty jedynie w celu ich wynajmu leasingobiorcom, przy czym pobierane od użytkowników opłaty powinny pokrywać nie tylko cenę obiektu lecz także odsetki od kapitału, którym sfinansowano zakupy oraz zysk; wtedy oprócz leasingobiorcy i leasingodawcy występuje producent lub innych dostawca nabywanych obiektów, stanowiących przedmiot leasingu.
W praktyce wykształciły się dwie zasadnicze formy leasingu tj. operacyjny i finansowy (porównaj rysunek 17).
Leasing operacyjny, zwany również usługowym, obejmuje z reguły okres umowy (najmu) składnika majątkowego stosunkowo krótki, a przede wszystkim krótszy od okresu ekonomicznego zużycia tego składnika. Jednocześnie leasingodawca ma prawo odstąpić od umowy, jeżeli dalsze użytkowanie wynajmowanego obiektu okaże się zbędne. Przy tym typie umowy nie tylko koszty amortyzacji, ale także remontów obiektu, konserwacji oraz podatków i ubezpieczeń, towarzyszących eksploatacji obiektu, ponosi