Dla interes贸w Polski proces KBWL jest szczeg贸lnie wa偶ny jako mechanizm stabilizuj膮cy politycznie i militarnie nowe kraje cz艂onkowskie powsta艂e na obszarach by艂ego ZSRR. KBWE umacnia tak偶e zwi膮zki USA i Kanady z Europ膮 oraz praktyczne zaanga偶owanie tych pa艅stw w sprawy naszego kontynentu.
Wsp贸lnoty Europejskie
D艂ugofalowym priorytetem polskiej polityki zagranicznej jest osi膮gni臋cie cz艂onkostwa naszego kraju we Wsp贸lnotach Europejskich. B臋dzie ono najlepszym zabezpieczeniem naszych interes贸w politycznych i gospodarczych. Zosta艂 ju偶 zawarty uk艂ad o stowarzyszeniu z WE. Nale偶ymy do Rady Europy, co sprzyja integracji w szerszym znaczeniu. Konieczna jest ratyfikacja szeregu europejskich konwencji i tym samym dostosowanie naszych norm prawnych, gospodarczych, technicznych i ekologicznych do standard贸w europejskich.
Integracja gospodarcza i polityczna Polski z jednocz膮c膮 si臋 Europ膮 Zachodni膮 jest procesem trudnym i d艂ugofalowym. Przyj臋cie do Wsp贸lnot Europejskich mo偶emy uzyska膰 po wydobyciu kraju z kryzysu i zmniejszeniu op贸藕nienia naszego rozwoju w stosunku do pa艅stw zachodnich. Do tego czasu Wsp贸lnoty mog膮 powi臋kszy膰 si臋 o nowe pa艅stwa cz艂onkowskie i rozszerzy膰 zakres swego dzia艂ania.
Polska sprzyja ewolucji Wsp贸lnot Europejskich w kierunku nadania im charakteru gospodarczo-politycznego, obejmuj膮cego tak偶e kwestie bezpiecze艅stwa. Z zainteresowaniem 艣ledzimy rozw贸j Unii Zachodnioeuropejskiej, jako ewentualnej przysz艂ej struktury militarnej Wsp贸lnoty Europejskiej i zarazem europejskiej cz臋艣ci NATO. B臋dziemy d膮偶y膰 do rozwoju stosunk贸w z UZE oraz do uzyskania w niej pozycji r贸wnoleg艂ej do pozycji we Wsp贸lnotach.
Porozumienia regionalne i s膮siedzkie
W centrum i na po艂udniu Europy powsta艂y obecnie nowe porozumienia regionalne, u podstaw kt贸rych le偶膮 geograficzne i historyczne podobie艅stwa oraz specyfika regionu. Taki charakter ma wsp贸艂praca mi臋dzy Polsk膮, CSRP i W臋grami, czyli tzw. Tr贸jk膮t Wyszehradzki.
Polsk臋 艂膮czy z W臋grami i CSRF a niebawem z Czechami i S艂owacj膮 jako odr臋bnymi pa艅stwami, nie tylko znaczne podobie艅stwo poziom贸w rozwoju spo艂eczno-gospodarczego oraz kierunku reform i strategii politycznej, lecz tak偶e ci臋偶ar wydarze艅 najnowszej historii, a zw艂aszcza czynna walka z dominacj膮 sowieck膮. Efektywna wsp贸艂praca w Tr贸jk膮cie staje si臋 probierzem zdolno艣ci integracyjnych tych kraj贸w z zachodni膮 cz臋艣ci膮 kontynentu.
Po przemianach, jakie przechodzi CSRF i po wy艂onieniu si臋 Czech i S艂owacji jako niepodleg艂ych pa艅stw, porozumienie wyszehradzkie powinno przyczynia膰 si臋 nadal do utrwalenia stabilizacji politycznej w naszym regionie i tym samym wp艂ywa膰 korzystnie na warunki bezpiecze艅stwa w Europie. Naszym wsp贸lnym celem strategicznym jest w艂膮czenie si臋 w system zachodnioeuropejski. Nie zamierzamy doprowadzi膰 do powstania samodzielnego bloku czy koalicji obronnej odno艣nych pa艅stw. Nic nale偶y jednak wyklucza膰 mo偶liwo艣ci rozszerzenia funkcjonowania Tr贸jk膮ta (Czworok膮ta), tak w wymiarze podmiotowym, jak i przedmiotowym. Polska do艂o偶y wszelkich stara艅, aby w zmienionej sytuacji utrzyma膰 i rozwija膰 wsp贸艂prac臋 prowadzon膮 dot膮d w Tr贸jk膮cie.
W interesie Polski le偶y rozw贸j przyjaznych stosunk贸w i wsp贸艂pracy, opartych na poszanowaniu norm i zasad prawa mi臋dzynarodowego, z naszymi s膮siadami ze wschodu: Rosj膮, Ukrain膮, Bia艂orusi膮 i Litw膮. Przywi膮zujemy du偶膮 wag臋 do traktatu z Rosj膮 i liczymy na dotrzymanie zobowi膮zania wycofania z Polski wojsk rosyjskich. System powi膮za艅 ekonomicznych ze Wschodem powinien stworzy膰 nowe perspektywy regionalnej wsp贸艂pracy, odpowiadaj膮ce naszym wsp贸lnym potrzebom i interesom. Szczeg贸lnie wsp贸艂praca Polski z Ukrain膮 powinna sta膰 si臋 istotnym czynnikiem stabilizuj膮cym sytuacj臋 w naszym regionie. Tak偶e wsp贸艂praca wyszehradzka mo偶e odgrywa膰 pozytywn膮 rol臋 jako swego rodzaju 艂膮cznik mi臋dzy Wsp贸lnot膮 Europejsk膮 a Ukrain膮, Bia艂orusi膮 i innymi pa艅stwami regionu.
75