I • z przeciekiem krwi lewo-prawym i prawo-lewym na poziomie przegród serca lub wielkich pni tętniczych;
inną klasyfikację dotyczącą okresu noworodkowego stanowią wady przewo-dozależne, w których życie noworodka uzależnione jest od utrzymania drożności przewodu tętniczego zapewniającego dopływ krwi do:
• tętnicy płucnej (np. atrezja tętnicy płucnej);
• aorty (np. krytyczne zwężenie cieśni aorty);
• a także mieszanie się krwi tętniczej i żylnej na różnych poziomach (np. przełożenie wielkich pni tętniczych).
Drożność przewodu tętniczego utrzymuje stały wlew dożylny prostaglandy-
■Wada ta stanowi do 14% wszystkich wad wrodzonych serca i może dotyczyć nożnych części przegrody, najczęściej w miejscu fizjologicznego otworu owalnego. (Ubytek typu ostium secundum.)
Zaburzenia hemodynamiczne charakteryzują się przeciekiem krwi z lewe-bp do prawego przedsionka, wobęc Jizjolbgicznie wyższego ciśmehiX^krwi iw lewym przedsioriku ^iaz żwfększojiego. napły\^Ja:wi jio płuc. Niewielki | ś?ytek może samoistnie zamknąć się w 1 rż. Przeciek może też npslacwmia-rozwoju dziecka, wraz z fizjologicznym spadkiem ciśnienia w prawej komo-Ek i zmniejszeniem jej podatności, a także ścieńczeniem ściany.
Objawy. Wada ta może przebiegać beż żadnych klinicznych objawów i nie-I rzadko wykrywana j est^Fzypadkowo tylkó na”poditawie ^.szmeru-w-serGu w wieku przedszkolnym lub szkolnym. .Najczęściej dotyczy to pacjentów z niewielkim przeciekiem, gdy stosunek przepływu płucnego do systemowego I <Qp/Qs) w badaniu izotopowym jest poniżej 1,5:1. Mimo zwiększonego prze-| pływu płucnego rzadko rozwija się u dzieci nadciśnienie płucne, może ono na-| tomiast wystąpić w późniejszych okresach życia, jeżeli jest duży przeciek przez I ubytek. Szmer skurczowy w sercu może być mccharakterystyczny i nierzadko bez badań diagnostycznych rozpoznawany jest-szmer niewinny.
W badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdza się uwypuklenie pnia | płucnęgo, czasami powiększenie prawej . komory, oraz cechy _ zwiększonego -| przepływu płucnego, który charakteryzuje się poszerzeniem przekrojów naczy-' niowych. Zapis elektrokardiograficzny jest charakterystyczny w istotnym hemodynamicznie przecieku. Stwierdza się prawogram, przerost prawej komory, zaburzenia przewodzenia śródkomorowego (częściowy blok prawej odnogi pęczka Hisa). Badanie echokardiograficzne w prezentacji 2D uwidacznia ubytek, jego położenie i wielkość, a badanie metodą Dopplera z kolorowyrn znaka-^ waniem-przepływu^uwidacznia przeciek. Ponadto stwierdza się powiększenie prawego^rzedsionkaT^raw^Tcóinoiy. U niektórych pacjentów wykonuje się
259