S prawo kataleksy: na końcu można obciąć 1. lub 2. zgłoski nieakcentowane (daktyl, trochej, amfibrach)
S prawo lii perka tale ksy: dodanie w klauzuli lub przed średniówką 1. lub 2. głosek nieakcentowanych (jamb, anapest, trochej)
S prawo anakruzy. na początku dodanie 1. lub 2. głosek nieakcentowanych, które nie są liczone do toku stopowego
S prawo mniejszej regularności akcentowej na początku wersu: dotyczy wierszy jambicznych i daktylicznych; w daktylicznych pierwszy daktyl zamienia się w amfibrach, natomiast w jambicznych, pierwszy jamb zamienia się na trochej
• transakcentacja:
- meliczna: dotyczy tekstów wykonywanych przy muzyce
- metryczna: przesunięcie wymuszone przez metrum
- kataleksa: obcięta nieakcentowana sylaba w klauzuli
- hiperkataleksa: dodana nieakcentowana sylaba w klauzuli lub przed średniówką
- anakruza: pierwsza jedno- lub dwusylabowa cząstka wersu poprzedzająca akcent i zapowiadająca określony tok stopowy wiersza
- transakcentacja: przesunięcie akcentu
- metrum: rytmika wiersza
4. wiersz sylabotomczny nieregularny;
- ograniczenie i modyfikacja regularności akcentowej i sylabicznej
- występują wolne jamby, trocheje i amfibrachy
- pojawił się w poezji romantycznej
5. Wiersz toniczny regularny:
• konstanta:
- równozestrojowość
• tendencja:
- bezprzerzutniowość (wyj. Gajcy)
• zestrój akcentowy:
- prymamy lub ściągnięty
Wiersz, któiy ma tę samą liczbę zestrojów akcentowych, w każdym wersie, bez względu na różny rozkład akcentów oraz różną ilość sylab w wersach całego wiersza.
- zestrój akcentowy: odcinek wypowiedzi skupiający się wokół jednego głównego akcentu; może obejmować jeden wyraz lub kilka.
6. Wiersz toniczny nieregularny:
- najmniejsza stabilność i wyrazistość w zasadach budowy
- łatwo pomylić go z wierszem wolnym
7. Wiersz średniowieczny: