35289 strona (123)

Wykonanie naświetlań

Zabiegi ogólne, czyli całkowite nagrzewanie, wykonuje się jeszcze, chociaż coraz rzadziej, w aparatach o kształcie sześcio- lub ośmiokątnej skrzyni (nazywanej najczęściej „solarem"), w której mieści się pacjent wraz z krzesełkiem, jedynie głowa wystaje na zewnątrz. Na wewnętrznych ścianach skrzyni umieszczone są szeregi żarówek o małej mocy (15 do 40 W). Ogólna liczba żarówek może wynosić od 16 do 30.

Pacjenta przygotowuje się tak jak do kąpieli gorącej. Wchodzi on do solaru przez drzwiczki. Po ich zamknięciu otwór, przez który wystaje głowa, należy szczelnie zasłonić ręcznikiem. Promieniowanie należy włączać stopniowo, obserwując reakcję pacjenta, dawkując szybkość, intensywność nagrzewania i czas trwania, który wynosi od 20 do 60 min. W czasie zabiegu występują zlewne poty i przekrwienie głowy. Może dojść do wzrostu temperatury wewnątrz ciała. Przegrzanie można łagodzić chłodnicami lub chłodnymi kompresami na głowę lub pierś. Po zabiegu zaleca się chłodny natrysk lub przedłużenie nagrzewania w „kocowaniu", wypoczynek i uzupełnienie płynów. Odwodnienie powoduje spadek wagi o 0,5 do 1 kg. Zabieg nie może służyć do regulacji masy ciała.

We współczesnych urządzeniach do hipertermii kontrolowanej używa się emitorów podczerwieni i czerwieni. Ta wielkość energii kwantu nie powoduje zaburzeń fiz-jologicznych, jest absorbowana w skórze i pobudza receptory ciepła, co pozwala na kontrolę czuciową pacjenta nad przebiegiem zabiegu. Absorpcja w głębszych warstwach skóry powoduje efektywne podniesienie temperatury ciała. Zabieg powinien

Ryc. 3.6. Lampy typu „Solux": A) Starszy typ na statywie z tubusem dostawianym; nowsze (na statywie i stołowy) z tubusami stałymi, wyposażonymi w regulowane przesłony i gniazda na filtry kolorowe. B) Emitor podczerwieni z reflektorem na statywie

123