41936 img203 (6)

205

średni błąd wyznaczenia położenia punktu triangulacyjnego v sieci wypełniającej l zagęszczającej wynosi -7 cm.

Dzięki rozwijającej się corsz szerzej automatyzacji metod precyzyjnych pomiarów dużych odległości za pomocą dalmierzy elekCromagnetycznych można obecnie zakładać podstawowe osnowy geodezyjna metodą tzw# triaagu-lacji nowego typu (trilateracji). Jest to metoda oparta n3 poriiar3ch wszystkich toków trójkątów 3ieci (w triangulacji klasycznej mierzy się, jak już wyjaśniliśmy, długości baz i wszystkie kąty w trójkątach sieci).

* 1%9 roku wprowadzono w Polsce nowy podział sieci triangulacyjnych.

Sieci triangulacji państwowej dzielą się na oznaczone liczbami arabskimi cztery klasy, które charakteryzują się odpowiednią dla danej klasy konstrukcją i wielkością średniego błędu pomiaru kąta.

Sieci triansulacjt lokalnego znaczenia dzielą się również na cztery klasy, ozc3czone dla odróżnienia od sieci państwowych liczbami rzymskimi.

Do oznaczenia punktów triangulacyjnych są stosowane wieżo i sygnały triangulacyjne, które nogą być stałe lub przenośne (rys, 217 i 218).

Do utrwalenia punktów triangulacyjc^ch i końoów baz (podstaw) uiy.su cs są specjalnego typu znaki naziemna i podziemne osadzone ceatrycznio. Cprócz tego zakłada się dla każdego punktu znaki dodatkowe, tzw. poboes-nlki, w odległości 10 u od znaku głównego na linii przechodzącej przez ten znak w kierunku północ-południe. Jest to tzw. utrwalenie wieloznako-««. Po utsvraieciu sporządza się opisy topograficzna punktów triangulacyjnych t/ sposób podobny jak dla punktów pciigcnowych.

Wykazy współrzędnych i opisy topograficzne Istniejących punktów triangulacyjnych można otrzy.uad -t-e właściwych urzędach geodezyjnych.

fiys. 217

2ys. 218