Geografia bezpieczeństwa ma szerszy zakres zadań niż geografia wojenna czy wojskowa, gdyż obejmuje badania m.in. przestrzennej struktury państw i regionów oraz gospodarki jako całości, a także życia społeczeństwa i jego zagrożenia oraz możliwości przeciwdziałania tym zagrożeniom.
W powyższej sytuacji szczególnego znaczenia nabiera obiektywne określenie stanu zagrożenia tego bezpieczeństwa, gdyż zależy ono nie tylko od percepcji podmiotu poznającego, doskonałości posiadanych przez niego instrumentów i rzetelności samego rozpoznania zazębiających się zjawisk, tendencji i procesów, lecz także od działań podmiotu zagrażającego, ukierunkowanych na dezinformację.
2.1.4. Zespół nauk geograficznych i inne nauki pomocnicze
Bezpieczeństwo i jego zagrożenie są pojęciami dynamicznymi, czyli procesami zmiennymi w czasie i przestrzeni. Rozpoznaniem tych procesów zajmuje się wiele dziedzin wiedzy, wśród których wiodącą rolę odgrywa zespół nauk geograficznych.
Mówiąc o bezpieczeństwie podmiotu, którym jest państwo, bierze się pod uwagę:
• przetrwanie, rozumiane jako suwerenny byt państwa i narodu,
• integralność terytorialną
• niezależność polityczną i swobodę działania międzynarodowego (poza działaniem, z którego państwo zrezygnowało na rzecz koalicji),
• jakość życia, czyli samodzielny wybór ustroju społeczno-politycznego opartego na tradycji, kulturze oraz innych wartościach narodowych.
W tym kontekście można przyjąć, że ocena zagrożenia obejmuje procesy społeczno-polityczne, ekonomiczne i militarne na określonych obszarach, a bazę wyjściową do tej oceny stanowią informacje dostarczone przez różne dziedziny wiedzy, głównie jednak przez geografię bezpieczeństwa. Należy dodać, że geografia bezpieczeństwa nie występuje tu jako zupełnie nowa nauka, mająca odrębną teorię naukową własny paradygmat, a raczej jako adaptacja na gruncie interdyscyplinarnym zbioru wiadomości (informacji), metod, technik badawczych i procesów wyselekcjonowanych i zaadaptowanych dla specjalistycznego działu aktywności ludzkiej, jakim jest działanie na rzecz bezpieczeństwa. Wykracza więc poza geografię wojenną (wojskową), która oznacza geografię na usługach działań wojennych oraz poza zespół nauk geograficznych w całości.
Spośród nauk o Ziemi, w geografii bezpieczeństwa, szczególne miejsce zajmuje zespół nauk geograficznych, w tym szczególnie: geografia fizyczna, geografia spo-
łecznp^konomiczna, geografia regionalna oraz geografia joolityczńa i historyczna......
^ Geografia fizyczna jest źródłem informacji dotyczących: położenia, rozmiarów,• kształtu wybranego obszaru (regionu), jego rzeźby, sieęijwodnej (mórz. i wód śród-, lądowych), gruntów, roślinności, klimatu i wielu innych. Z tego powodu geografia bezpieczeństwa poprzez-geografię fizyczną ma silne powiązanie z geomorfologią hydrologią oceanografią meteorologią klimatologią gleboznawstwem, bioge-ografią geologią i inżynierią środowiska.
Hydrografia
Oceanologia
Geofizyka
■ | |
r-AS—- Geologia |
Geomorfologia
\
Oceanografia
Klimatologia
Blogeografia
Meteorologia
Gleboznawstwo
Ochrona
środowiska
Geodezja
Informatyka «-
Historia
Geografia wojenna
(wojskowa)
Biologia
Ekologia
Teledetekcja i fotogrametria
> Geomatyka
Geografia
historyczna
Geografia
rolnictwa
Geografia
medyczna
Nauki medyczne
Telekomunikacja
** Agronomia
Geografia
transportu
Transport
Ekonomia * | ||
Nauki 0 polityce ---— |
k N |
\ / 4_L Ge |
Geografia + osadnictwa *
+ Urbanistyka
Demografia
Geografia
ekonomiczna
polityczna
Geografia
ludności
Etnologia
Nauki wojskowe
Geostrategia
Geografia przemysłu
. ^ |
i3L_r ż ,»r iM-. ś. —N— Geografia handlu |
— ^[Socjologia A 1- |
Planowanie | ||
Geopolityka!*-* |
przestrzenne |
Nauki o bezpieczeństwie
Opracowanie własne.
Rys. 2.1. Geografia, geografia wojenna i wojskowa oraz zależności z innymi naukami
47