43001 img077 (11)

nastawieniu, jest przejmującym i szczególnie przykrym przeżyciem w okresie dojrzewania. Młodemu chłopcu zdaje się wtedy, że jest on jedyną osobą, mającą takie nieprawidłowe skłonności i pragnącą je zrealizować. I*o pewnym czasie zaczyna orientować się. że istnieją również inni chłopcy lub mężczyźni o podobnym nastawieniu. Pierwsze kontakty homoseksualne mogą również prowadzić do nawiązania łączności z innymi homoseksualistami i do poznania subkultury homoseksualnej, a niekiedy do wejścia w grupę homoseksualną. Te pierwsze kontakty - szczególnie między rówieśnikami - choć na ogół nie prowadzą do poznania subkultury homoseksualnej lub koterii homoseksualnych. uświadamiają jednak chłopcu, że jego nastawienie seksualne ma charakter homoseksualny.

Bvwa też i tak. że dana osoba ma związek homoseksualny, ale nie uświadamia sobie, że jest homoseksualistą. Niektórzy uważają, że jest to po prostu faza przejściowa i sądzą, że we właściwym czasie będą mogli przystosować się do związków heteroseksualnych i ożenić się. Istnieje ponadto odrębna grupa homoseksualistów. która od młodego wieku zaakceptowała fakt. że nie kobiety, lecz mężczyźni są dla nich atrakcyjni seksualnie.

Większość homoseksualistów przeszła przez okres, w którym walczyli oni ze swymi skłonnościami i długo nie chcieli się przyznać, że ich homoseksualizm jest stały i nieunikniony: „Sądziłem, że późno dojrzewam". „Byłem pewien, że skończy się to. gdy spotkam właściwą dziewczynę, lecz tak się nie stało". „Rozwijałem się późno i nigdy nie zajmowałem się zbytnio seksem". „W tym czasie uważałem, że doświadczenie to było jedynie przemijające". „Zdawałem sobie sprawę, że starsi mężczyźni interesują się chłopcami, ale do 17 roku życia nie przypuszczałem, że i ja będę się nimi interesował w starszym wieku".

Niektórzy /. badanych wykazywali silny związek emocjonalny z chłopcem w swoim wieku, ale nie zdawali sobie sprawy z homoseksualnego komponentu ich przyjaźni. Inni badani, mający przypadkowe kontakty homoseksualne, uważali je za wyjątkowe aż do czasu, gdy spotkali innych homoseksualistów.

Westwood tiie podaje procentowych danych o tym. w jaki sposób badane osoby zdały sobie sprawę, że są homoseksualistami. Niektórzy przeżywali długi okres wątpliwości i niepokoju, często połączony z poczuciem winy lub z ciężkim przygnębieniem. Niekiedy towarzyszyła temu św iadomość kompletnego wyobcowania ze społeczeństwa oraz tragicznej samotności, która ustępowała dopiero po stwierdzeniu, że homoseksualizm nie jest tak wyjątkowy, jak się im wydawało.

Według badań Saghira i Robinsa uświadomienie sobie swojego nastaw ienia homoseksualnego, połączone niekiedy z przyłączeniem się do grupy homoseksualnej. nastąpiło prawie u połowy (40%) badanych homoseksualistów przed 21 rokiem życia, a u 42% - między 21 a 29 rokiem życia. Jedynie u 12% nastąpiło po 30 roku życia. „W wieku lat 20 nagle zdałem sobie z tego sprawę. Nie chodzę z dziewczętami i nie pragnę lego, chodzę z mężczyznami i pragnę tego; nagle pow iedziałem sobie: muszę być homo i chociaż brzmiało to dziwnie, zaakceptowałem to".

Dość często uświadomienie sobie, że jest się homoseksualistą, następowało pod wpływem informacji udzielonych przez kolegę, któiy niekoniecznie musiał być homoseksualistą. Jedynie w małym procencie przypadków decydującym momentem była książka lub czasopismo. ..Gdy miałem 20 lat. kupiłem sobie książkę Homoseksualista w Ameryce, napisaną przez Córy ego, i przeczytałem ją w ciągu jednej nocy. Rozpoznałem w tej książce siebie - odciąłem ulgę, ie istnieją inni, fjodol/ni do mnie".