43062 IMG87 (6)

52

>    ramiona śttdnicomierza powinny być prostopadłe do listwy i Ie2eć w ^ płaszczyźnie.

V długość ramion nie może być krótsza od połowy mierzonej grubości drzew¹

>    ramię powinno się przesuwać łatwo po listwie.

Jest wiele rozwiązań konstnikcyjnych średmcomierza. w których starano s¹ pogodzić łatwość przesuwu ramienia po listwie z zachowaniem prostopadłości ramienia ruchomego do listwy W średnicomierzach precyzyjnych zamontowane są odpowiednie śniby pozwalające na rektyfikację przyrządu.

Błędy przy pomiarze gnibości powstają z podobny ch przyczyn co przy pomiarze długości Niedokładność przyrządu spowodowana jest głównie tym. że ramtę ruchome nie jest prostopadłe do listwy Powoduje to występowanie systematycznych błędów ujemnych przy pomiarze grubości.

Jeżeli płaszczyzna przyłożenia średmcomierza me jest prostopadła do osi morfologicznej strzały, to otrzymuje się błąd wynikający z niewłaściwego sposobu wykonania pomiaru Niedokładny pomiar może wynikać z przesłyszenia zapisującego wynik pomiaru i to może być źródło błędów grubsch Istotne znaczenie może mieć błąd wynikający i zaokrąglana wyników pomiaru¹. Wykonanie pomiaru zgodnie zobowiązującą instrukcją wymaga zmierzenia dwóch grubości w kierunkach do siebie prostopadłych i zaokrąglona najpierw każdej gnibości. a następnie średniej arytmetycznej wyników w dół do pełnych centy metrów. W takim wypadku błąd maksymalny pomiaru grubości wynosi ł J cm

(1.52)

gdzie.

P. - procentowy błąd miąższości, 5 - absolutny błąd grubości. d - grubość drzewa.

Ze wzoru (l 52) wynika, ze błąd procentowy miąższości ksi róumv    _

wartości procentowego błędu gnibości. Błąd len dotyczy tych sposoból miąższości, w który ch wy stępuje jeden przekrój, a więc wzoru środkow_CRO ju oraz wzoru łlossfclda i w zoru Snuliana dla strzał W praktyce n»tczę£_lc^PrZCKTO’ gana jest znajomość miąższości bez kory drzewa lezącego Wymaga to sposobów pomiaru grubości bez kory    wiania

Pomiar grubości bez kory można wykonać sposobem bezpośrednim tut, po<_red nim Pomiar bezpośredni wykonujemy średnicomierzem, przy czym

;v okorować miejsce pomiaru. W sposobie pośrednim do grubości bez kory dochodzimy z różnicy grubości w korze i podwójnej grubości kory.

Do pomiaru podwójnej grubości kory służy koromierz (rys 13) Składa się on i dhna (I) umocowanego na stałe do rączki (4) oraz tarczki (2) umocowanej na suwaku (3) przesuwającym się po dłucie. Ostrze dłuta jest wklęsłe. Na dłucie znajduje się podziałka wskazując zero wówczas, kiedy tarczka przesunięta jest do ostrza.

Rysunek 13

Koromierz (oznaczenia w tekście)

Pomiar grubości kory wykonuje się w ten sposób, że trzymając koromierz za rączkę wciska się w dłuto w korę aż do drewna, co można poznać po wystąpieniu dużego oporu. Z kołei dociska się tarczkę do obwodu drzewa i wykonuje odczyt na podziałcc.

Niektóre koromierze mają podziałkę. z której odczytuje się podwójną grubość kory. niektóre natomiast podają grubość kory na promieniu. W ostatnim przypadku należy otrzymany wynik pomnożyć przez 2 lub zmierzyć grubość kory w- dwóch miejscach, a podwójna grubość kory będzie sumą tych wyników.

Podwójną grubość kory można także odczytać z odpowiednich tabel.

C. Określanie powierzchni przekroju poprzecznego

Powierzchnię przekroju poprzecznego określa się na podstawie pomiaru grubości bądź obwodu. Przy wymaganej dużej dokładności stosuje się niekiedy inne sposoby. np. planimetrowanie przekroju.

Do określenia powierzchni przekroju poprzecznego (,ę) mierzy się zwykle jedną ((/) lub dwie gnibości (²/, i d₂) i stosuje się wzór na pole koła

(I 53)

1

   dotyczącym wpływu Me<Ww ¹»kra|Uiua fmho<c« n» wywk l»«n.«u

zajmował uę Borowiki (1Ó52I

2

= ”^ = 0.7854^