43471 s072 (2)

organizm stara się ją rozcieńczyć i, gdy nie masz czego pić, wykorzystuje wodę w nim zawartą.

W klimacie zimnym problem odwodnienia przedstawia się trochę inaczej. Tam nie pijesz, bo nie odczuwasz pragnienia. Rzeczywiście jest mało prawdopodobne, żebyś w zimnym klimacie umarł z braku wody. Niewielka to jednak pociecha, kiedy bowiem jesteś odwodniony, organizm łatwiej wychładza się. Przyspiesza to moment pojawienia się objawów hipotermii i odmrożeń kończyn. Tradycyjne remedium na przemarznięcie - kieliszek brandy lub innego alkoholu - poza chwilowym pobudzeniem powoduje dalsze odwodnienie i wychłodzenie organizmu, pogarszając tylko sytuację.

Poszukiwanie wody

Każdy doświadczony wędrowiec powie Ci, że kiedy jesteś na szlaku, tym czego potrzebujesz najbardziej każdego dnia, jest woda. Dlatego właśnie jej bliskość często decyduje o wyborze miejsca na obóz. Większość uczestników rozmaitych wypraw badawczych może Ci opowiedzieć o trudnych chwilach i podróżach, kiedy brakowało im wody lub było jej bardzo mało, chociaż otaczała ich soczysta zieleń roślin. Są to momenty, w których doświadczenie zdobyte w dziczy przydaje się najbardziej. Dzięki posiadanej praktycznej wiedzy jesteś wstanie wykorzystując ją odmienić swoje przykre położenie. W większości wypadków umiejętności te pozwalają dotrzeć do ukrytej gdzieś wody, chociaż nie zawsze jest to takie proste. Tak jak dobry myśliwy, który zna zwyczaje zwierzyny, na którą poluje, musisz wiedzieć, jak zachowuje się woda:

1.    W porowate podłoże woda wsiąka, a po litej skale i glinie płynie. Dlatego masz większe szanse znaleźć wodę na obszarach zbudowanych z litych skał, nierozpuszczalnych przez wodę, i na gliniastym podłożu. Jeżeli natrafisz na porowaty grunt przesiąknięty wodą, możesz ją z niego wydobyć.

2.    Woda płynie w dół, wykorzystując najkrótszą możliwą drogę. Z tego powodu prawie zawsze najlepiej jest'zacząć poszukiwania u podnóży stromych stoków i urwisk oraz na dnie dolin i wąwozów. Wąskie wąwozy są zwykle pewnym miejscem, jest w nich bowiem więcej cienia i w związku z tym mniejsza szansa na wyparowanie wody.

3.    Tam, gdzie jest woda, prawie zawsze rozwija się bujnie roślinność. Głównie są to gatunki hydrofilne, takie jak paprocie, mchy, wierzby, olchy, sity, palki, dzikie bzy i przęstki. Czasami będziesz w stanie wypatrzyć te drzewa i rośliny zielne z pewnej odległości. Wykorzystuj wszelkie wzniesienia do przepatrywania terenu w poszukiwaniu oznak świadczących o występowaniu wody. Powinien to być nawyk nie związany z dostępnością wody w danym momencie. Musisz ustawicznie gromadzić informacje przekazywane przez otaczającą Cię przyrodę.

4.    Doskonałym wskaźnikiem bliskości wody jest zachowanie zwierząt żyjących na danym obszarze. Ptaki odżywiające się ziarnem i nasionami muszą pić wodę. Woda jest niezbędna do życia żabom i innym płazom. Wydawane przez nie dźwięki, na przykład rechotanie żab, mogą Cię doprowadzić do wody. Tropy dużych ssaków zawsze w końcu przy wiodą tropiącego do wodopoju. Wyraźna obecność tych zwierząt jest wskazówką, że zbliżasz się do wody.

Powyższe rady wydają się proste, kiedy są spisane na papierze, wszystko jednak okazuje się o wiele bardziej skomplikowane, kiedy przechodzimy do praktyki. Dotarcie do wody może wymagać przedzierania się na czworakach przez gąszcz krzaków o grubych, ciernistych gałęziach. W takich warunkach można łatwo minąć niewielki ciek wodny, skryty w bujnym podszycie, którego wygląd wcale nie wskazuje na obecność płynącej tam wody. Kiedy wreszcie znajdziesz wodę, zapewne okaże się, że jej wygląd nie przypomina tej życiodajnej cieczy, z którą dotychczas miałeś do czynienia.

Źródła wody

Buszmeni z pustyni Kalahari żyją praktycznie pozbawieni wody. Żeby w jakiś sposób uzupełnić swoje skromne zasoby, nauczyli się zdobywać pewne jej namiastki. Uzyskująna przykład wodęz korzeni, ucierającje i wyciskając powstałą papkę. Wypijająteż zawartość żołądka świeżo upolowanych zwierząt. Kiedy spadnie deszcz, zbierają deszczówkę i przechowują ją w skorupach jaj strusi. Dlabuszmena cenna jest każda kropla wody. Kiedy wyciska wilgoć zawartą w korzeniu, wszystkie krople są ostrożnie, jedna za drugą wprowadzane po kciuku do ust. Jest mało prawdopodobne, żebyś kiedyś doznał tak ogromnego pragnienia, jakie często odczuwają buszmeni, lecz jeżeli kiedyś zabraknie Ci wody, możesz skorzystać ze zdobytej przez nich wiedzy. Istnieje wiele różnych źródeł wody, z których możesz skorzystać, jeżeli tylko dobrzeje poznasz.

Rosa. Rosa jest chyba najbardziej niezawodnym źródłem wody. Wiele małych stworzeń, nawet w najsuchszych rejonach Ziemi, korzysta prawie wyłącznie z niego. Rosa zaczyna się skraplać na liściach i skałach zaraz po zachodzie słońca i można ją zbierać aż do jego wschodu. Do tego celu będzie Ci potrzebny dobrze wchłaniający wodę materiał. To może być podkoszulka, bandana lub duży kłąb dobrze zmię-dlonej kory (nietrującej), takiej jak ta, której używasz jako hubki. Na ogół twierdzi się, że im większy sączek, tym lepszy. Umocowanie go na długim kiju (takim jak kij od szczotki) zaoszczędzi Ci bólów w krzyżu. Najlepsze tereny do zbierania rosy to nizinne obszary porośnięte trawą lub podobną do niej roślinnością. Gdy sączek jest już nasiąknięty wodą, wyciśnij ją do pojemnika w celu uzdatnienia. Rosa jest sama w sobie czysta, w trakcie jej zbierania jednak na sączku mogą pojawić się bakterie i pasożyty, koniecznie więc należy przegotować ją przed wypiciem. Mając odpowiedni pojemnik, w sprzyjających warunkach można w ten sposób zebrać bez trudu kilkanaście litrów wody. Nawet w mniej korzystnych warunkach możesz zgromadzić taką ilość wody, że zdecydowanie poprawi się Twoje samopoczucie. Kiedy masz przy sobie płachtę biwakową lub duży foliowy worek, rozłóż je, żeby zebrała

73