16 17(1)(1)

W gorączce organizm stara się przeznaczyć wszystkie rezerwy energetyczne na proces zdrowienia i nie można w tym stanie zmuszać się do aktywności fizycznej ani psychicznej. Należy położyć się do łóżka i dobrnę przykryć kołdra, albo dwiema, by nie trwonić ener-gii, bowiem w ten sposób wspomagamy organizm w procesie przywracania zdrowia. Jest to bardzo uciążliwy, ale niezwykle skuteczny sposób przyspieszenia zdrowienia.

Jedną z podstawowych rzeczy, której niewolno robić w gorączce, to walczyć z nią! Dopiero gdy przekroczy 39 °C, gorączkę można obniżyć przy pomocy mokiych, zimnych okładów na czoło, a jeśli to nie pomoże, także na szyję, klatkę piersiową i brzuch. A gdy te metody nie pomogą, dopiero wtedy choremu można podać leki obniżające gorączkę. Ale niekoniecznie, bowiem w opowieściach o szkodliwości wysokiej gorączki więcej jest mitów, niż faktów.

12. Jedzenie w gorączce

Hipokrates mawiał: Twoje pożywienie powinno być lekarstwem, a twoje lekarstwo powinno być pożywieniem. Nie chodzi o to, by lekarstwa zastąpić zdrowym pożywieniem. Człowiek odżywiający się według zasad zdrowego odżywiania (a w realiach XXI wieku stosujący dodatkowo Miksturę oczyszczającą) - po prostu nie choruje. W tym sensie pożywienie jest niejako lekarstwem. Zaś w kwestii odżywiania w chorobie, Hipokrates wypowiada się jednoznacznie: To samo mięso podane chorej osobie z gorączką oraz zdrowej osobie - umocni zdrową osobę, a pogorszy stan tej chorej. Dotyczy to rzecz jasna każdego pożywienia.

W chorobie organizm jest nastawiony na wydalanie substancji toksycznych, i obciążenie go w tym stanie posiłkiem nie może wyjść na dobre. W chorobie, szczególnie z gorączką, najlepiej po prostu nie jeść. Są oczywiście sytuacje, gdy długotrwały proces chorobowy wymaga dostarczenia organizmowi energii. Wtedy należy jeść rzeczy niewymagające długiego trawienia (lekkostrawne), np. moczone w wodzie suchary albo gotowane na wodzie (nie na mleku!) kleiki z ryżu lub kaszy manny z dodatkiem soli. Natomiast kiedy indziej pożywię buliony, w chorobie są karygodnym nieporozumieniem.

13.    Picie w gorączce

Istotnymi elementami usuwania toksyn z organizmu są śluz i pot. Toteż katar, kaszel i potliwość należą do typowych objawów chorobowych, z któiymi wiąże się utrata wody. Odwodnienie organizmu może spowodować skumulowanie toksyn w płynach ustrojowych (krwi i limfie), co w zasadniczy sposób spowolnia proces zdrowienia Dlatego w chorobie należy pić często, ale w małych ilościach (raczej po łyżce, niż po szklance) niskomineralizowaną, niegazowaną wodę o temperaturze pokojowej.

14.    Leki w gorączce

W gorączce żadnych leków zażywać nie należy (także aspiryny!), bowiem czemu by one miały służyć? Wzmóc proces oczyszczania? Takiej potrzeby nie ma, bowiem właśnie gorączka świadczy, że proces ten jest dostatecznie intensywny. Można go co najwyżej zahamować albo zablokować, ale tylko w absolutnej potrzebie - silnym bólu albo konieczności ratowania życia.

15.    Profilaktyka

Nie do wiary, ale pojęcie „profilaktyka” medycyna konwengonalna także potrafiła wypaczyć. Dlatego nie od rzeczy będzie uświadomić czytelnikom, że profilaktyka nie ma nic wspólnego z badaniami mającymi na celu jak najwcześniejsze wykrycie choroby i przepisanie leku, z zaleceniem stosowania go do końca życia.

Wczesne wykrycie zmian nowotworowych w celu wycięcia guza w jak najwcześniejszej fazie jego rozwoju - także nie ma nic wspólnego z profilaktyką.

Profilaktyka to zapobieganie chorobom, po to by być zdrowym; bez lekarzy, leków, operacji, a także badań - bezwarunkowo! Już 2.400 lat temu Hipokrates wyjaśniał: Wszystkie choroby mają jedną przyczynę, choć objawiają się w różny sposób, w zależności od miejsca, w którym występują. A zatem, znając przyczynę chorób, którą jest toksemia (zatrucie) organizmu, możemy skutecznie im zapobiec zatrzaskując wrota, którymi z przewodu pokarmowego do organizmu wnikają owe chorobotwórcze toksyny.

17