Konopie indyjskie {Cannabis saliva var. intlica) są rośliną uprawianą w Azji Środkowej od przeszło 5 lys. lat. W zależności od warunków klimatycznych krzewy mogą osiągać wysokość I -3 m. W celu wywołania odurzenia używane są liście górne oraz szczyty roślin i żywica wydzielana przez wioski żeńskich kwiatostanów w okresie kwitnięcia.
W klasyfikacji preparatów z różnych części rośliny przyjęto następującą terminologię:
1) żywica cannabis,
2) liście cannabis,
3) nasiona cannabis.
W marihuanie. haszyszu i oleju haszyszowym w\ stępują 4 |)ml\l»nonc składniki:
1) kaiinhinnl (CBN).
2) Ictnihydrokiiiinhinnl (TIIC).
3) knnnhidiol (CISI)).
•I) kwas k:inabiiliolo\v\ (CBI)A).
Aktywnym związkiem jcsi równic*/, tatrnhydmkiimdńwMrynu.
Najsilniej działającym zuh|zkicm jest TIIC, n jego działanie /.większa się 3-4 kminie, jeżeli jest slnsnwany wziewnie, a nic doustnie.
Z’viłj/.kl /awarie w konopiach. /używane w różnych postaciach, prnuadzą do silnego iMlli;«mi>\> :mi:i OUN, u deki lenn odlianinwaiiia składa się z 2 la/.:
1) luzy euforii (zadowolenia, śmiechu, gadnlslwa)
2) razy halucynacji (wizji optycznych, lui liczących się snem).
Pierwsze skałki wyslępują zazwyczaj pn upływie 15-30 min ml zużycia narkotyku i lrwłij:| «)n 4 li 0» innych objawów nalcża: przekrwienie oczu. suchość w listach, zawroty głowy, r/pimtincz oraz liladnśe skór\. Nałóg prowadzi do obniżenia intelektu i zaniku uczuć wyższych.