43982 IMG 37

labtte 6X Rodzaje presji(nsdsków) na nadawców w komunikami publicznej (Many Volccs, 1981:287)

labtte 6X Rodzaje presji(nsdsków) na nadawców w komunikami publicznej (Many Volccs, 1981:287)

j 1 Wnmftrmenłe presji	Charakterystyka źródeł presji
J 1 IfldKi r	~ 1- * 1 Dostępność fundusłyna inwestycje 1 idotMje
J 1 IZwmćmy f I y KcM/f	1 Wbda
	1 SoSóamoić
1 ^Konkurenci	Niedostatek, braki
1 $hmornky	Usługi 1
I Zew n firmę role	Charakterystyka źródeł presji
16,WUdv 1 l—l	Htawodamtwo i stosowanie prawa

Charakterystyczne funkcje

Regulacja porządku społecznego/ teź komunikacji

Zabiegi o Życzliwą uwagę

tOręaniutfe

M>Udpienśa da władz, do prywatnych pod -mktówipubkznoió o poparcie i opiekę

Charakterystyczne funkcje

Określanie warunków dla przydziału kapitału, dla różnych ułatwień, dla kredytów operacyjnych

formułowanie programów i nadzór nad Ich wykonaniem

Ustalanie norm; samoobrona

Ustalanie norm; nadzór

Dostawa, dystrybucja

1J    |

SętcJMMycmi wiedza

Udzielanie konsultacji/ dbało# o talenty, ustalanie norm

Uwiarygodnianie mediów wobec ich audytorium

. 2. Modele syntetyczne

Autorzy modeli syntetyzujących o ambicjach uniwersalności starają się Uwzględnić możliwie wszystkie najważniejsze zmienne, czynniki i elementy aktu ety procesu komunikacji. Modele tc - co zrozumiałe - odbijają osobiste zaintere-sowania autorów oraz wpływy ich macierzystych dyscyplin. Wciąż bowiem większo# teoretyków i badaczy komunikacji starszego pokolenia ma za sobą studia, ttopnie i tytuły naukowe z dziedziny innej niż nauka o komunikacji społecznej. Ie<li chodzi o autorów syntetyzujących modeli komunikowania medialnego, odnosi się to m.in. do psychologa Gerharda Maietzkego (Maletzke 1963), medio-znawcy MeWina DcFlcura (DcFIcur 1970), kulturoznawcy Andrew Tudora (Tudor 1995) czy językoznawczym Catherine Kerbrat-Orccchioni (Kerbrat-Orecchioni Ż980) (zob. rysunek 6.12.).

Rysunek 6.12. Model komunikacji według C. Kerbrat-Orecchioni (za M. Kitą 1998:23). Rifśrent to 'desygnat, przedmiot komunikacji', a więc to, o czym się mówi

Komentując ten model, Małgorzata Kita zwraca uwagę na różnice między nim a modelem Romana Jakobsona (zob. s. 157), stanowiącym oparcie dla jego koncepcji funkcji języka, ogólnie przyjętym przez językoznawców w Polsce. Otóż w przeciwieństwie do modelu Jakobsona - jak pisze Kita - w modelu komunikacji Kerbrat-Orecchioni:

■    termin język (kod) zniknął, zastąpiony terminem kompetencja językowa,

■    według Jakobsona język jest czynnikiem autonomicznym, natomiast Kerbrat--Orecchioni ujmuje kompetencję językową wewnątrz kategorii partnerów komunikacji (nadawcy i odbiorcy) i traktuje je rozdzielnie,

■    statusy nadawcy i odbiorcy nie są identyczne (choć w schemacie tego nie widać),

¹ rozróżniono tu model produkcji i model interpretacji,