Układy buforowe krwi
■ H2CO3 dysocjuje na jony wodorowęglanowe i wodorowe
■ Hb wiąże jony wodorowe (HHb)
□ hemoglobina działa zatem jak bufor, umożliwiający transport ogromnych ilości C02 bez znaczącej zmiany pH krwi
■ w płucach zachodzi odwrotne zjawisko
□ w obecności tlenu HHb rozpada się
□ może zatem tworzyć się oksyhemoglobina
□ uwolnione jony wodorowe łączą się z wodorowęglanami w osoczu e wytwarzając kwas węglowy
■ przy udziale anhydrazy dysocjuje on do wody i C02
■ C02 usuwany jest przez płuca
□ na hemoglobinę przypada około 82% pojemności buforowej krwi
^pośród układów moderujących szczególne znaczenie ma układ węglanowy
□ zawiera on pewną ilość zasad chroniących ustrój przed zakwaszeniem -tzw. rezerwę alkaliczną
■ jest to ilość zasad w ustroju, która jest zobojętniona anionem HCO3
□ określa się ją praktycznie ilością ml C02 w 100 ml krwi
□ u człowieka rezerwa alkaliczna wynosi 55-60 ml (C02 w 100 ml krwi)
J zmiany izohydrii (stałości stężenia jonów wodorowych)
■ kwasica (acydoza) - zakwaszenie organizmu
□ zmniejszenie wartości rezerwy alkalicznej poniżej normy
e sztucznie, np. przez karmienie lub wstrzykiwanie kwasów b w stanach chorobowych - np. przy cukrzycy u człowieka (produkty przemian tłuszczowych - kwas acetooctowy, oksymasłowy - stale zmniejszają rezerwę alkaliczną)
■ zasadowica (alkaloza) - zalkalizowanie ustroju
□ wzrost rezerwy alkalicznej ponad normę
e nadmierne spożywanie związków o oddziaływaniu zasadowym lub hiperwentylacja
□ kwasica lub zasadowica
■ wyrównana
□ dopóki nie zmienia się pH, a tylko zasób zasad krwi (rezerwa alkaliczna)
■ niewyrównana
□ gry rezerwa alkaliczna zostanie już wykorzystana, zmienia się pH krwi
Cr
183
ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA