49278 Kwas zas1262

⁵⁴⁰ 1 Rozdział 34 Ćwiczenia

Ćwiczenia

1.    Opisz dwa sposoby używane do obliczenia kwasowości roztworu o pH 7,4.

2.    Jak można zamienić jedną skalę kwaśności na drugą?

3.    Czy stężenie protonów ma istotny wpływ na utrzymanie elektrycznej obojętności płynów ustrojowych?

4.    Na czym polega podstawowa różnica pomiędzy wyrażaniem kwasowości w nanomo-lach na litr i w jednostkach pH?

5.    Czy pH płynów ustrojowych jest regulowane bezpośrednio poprzez regulację stężenia jonów H* ?

6.    Jaka jest zależność pomiędzy różnicą stężenia [HC0₃~] we krwi tętniczej i żylnej wynoszącą około 2 mEq/l a dobowym wytwarzaniem kwasów lotnych w ilości 15 000 mEq?

OMÓWIENIE

1.    Roztwór zawierający 10"^7,4 mol/1 jonów H* (tzn. 10^1,6 * 10"^{1 2 3 4} mol/1) ma pH równe 7,4.

Zauważ, że 10'^7,4 mol/1 jest równoważne stężeniu 40110"⁴ mol/1 lub 40 nmol/1.

2.    W celu wyrażenia pH w postaci stężenia jonów H⁺ należy odjąć wartość pH od 9 i wy-I znaczyć antylogarytm, tzn. nmole na litr = antylog (9 - pH). W celu wyrażenia stężenia jonów H* w jednostkach pH należy wyznaczyć logarytm ze stężenia, a wynik odjąć od 9, tzn. pH = 9 - log [H*].

3.    Nie. Stężenie protonów jest niepoliczalnie małe w porównaniu ze stężeniem najważniejszych jonów płynów ustrojowych (Na\ Cl").

4.    Podstawowa różnica polega na tym, że do wyrażenia kwasowości w postaci [H⁺] używa się skali arytmetycznej, a do wyrażenia jej w postaci pH - skali logarytmicznej. Jeżeli kwasowość jest wyrażona w jednostkach pH, trudno jest wyobrazić sobie jej zmiany ilościowo. Na przykład zmiana pH z 7,4 do 7,1 oznacza dwukrotne zwiększenie stężenia H* z 40 nmol/1 do 80 nmol/1. Równanie Hendersona-Hasselbalcha jest logarytmiczną formą równania Hendersona.

U większości osób zmiany pH płynów ustrojowych w zakresie 7,1 (80 nmol/1) do 7,4 (40 nmol/1), tzn. zmiany stężenia jonów H* o 50%, są tolerowane. Natomiast zmiana stężenia jonów Na⁺ w osoczu o 50% oznaczałaby śmierć organizmu.

5.    Nie. Kwasowość jest zależna od czynników, które determinują [H⁺], tzn. Pco₂ oraz [HC0₃^-]. Unikatową cechą buforu COg/HCOj" jest możliwość eliminacji przez układ oddechowy lotnego kwasu H₂C0₃ w postaci C0₂.

1

   Iloczyn różnicy stężenia [HC0₃^_] we krwi tętniczej i żylnej na litr osocza i pojemnoś

2

ci minutowej serca wyznacza ilość milimoli C0₂ wytwarzanego w ciągu minuty. Ta

3

wartość pomnożona przez 1440 min daje dobową produkcję [HC0₃"] wyrażoną w mi-

4

limolach lub miliekwiwalentach. Tak więc 2 mEq/I ^x 5 I/min (pojemność minutowa serca) * 1440 min - 14 400 mEq/d. (tzn. około 15 000 mEq/d.).