co powoduje tym samym powstawanie prądów zakłócających wielkiej częstotliwości. Powstawanie iskrzenia jest nieuniknione również i z innych względów. Połączenia elektryczne w czasie pracy prądnicy ulegają ciągłym zmianom, ponieważ szczotka odbiera przepływ prądu nie w sposób stały, lecz z coraz to innej działki wirującego komutatora prądnicy.
Dlatego odkłócanie prądnicy prądu stałego należy do działania podstawowego. Polega ono na odłączeniu przewodu biegnącego z regulatora napięcia do szczotki prądnicy i podłączeniu go do zacisku kondensatora przelotowego o pojemności około 0,5fxF. Drugi zacisk kondensatora należy podłączyć w miejsce odłączonego przewodu, a sam kondensator zamocować mechanicznie i połączyć elektrycznie z obudową prądnicy. W ten sposób przewód zasilający instalacji ze szczotki prądnicy prowadzi poprzez zaciski kondensatora przelotowego. Taki układ połączeń pozwala na odprowadzanie prądów zakłócających do masy pojazdu poprzez okładki kondensatora. W zależności od typu prądnicy zacisk szczotki może mieć różne położenie: właściwy przewód najlepiej odszukać posługując się schematem instalacji elektrycznej samochodu.
Przy mocowaniu śrubą obejmy kondensatora przeciwzakłóceniowego, należy wcześniej zbadać głębokość nagwintowanego otworu w obudowie prądnicy. Długość śruby mocującej obejmę kondensatora przeciwzakłóceniowego do korpusu prądnicy nie może być zbyt duża. Gdyby tak było, jej wkręcenie mogłoby grozić uszkodzeniem wewnętrznego uzwojenia prądnicy. Przeważnie stosuje się więc śruby o długości około 10 mm, zasadą zaś jest, żeby długość gwintu śruby wkręconej w otwór obudowy prądnicy odpowiadała grubości jej obudowy w tym miejscu.
Odkłócanie prądnicy przy regulatorze napięcia. Ponieważ prądnica jest połączona przewodem bezpośrednio z regulatorem napięcia odkłócanie prądnicy można tez dokonywać w miejscu działania regulatora napięcia. W niektórych instalacjach elektrycznych (np. samochodu Wartburg z silnikiem dwusuwowym) odkłócanie — jeśli ma on prądnicę — jest zalecane przez umocowanie przelotowego kondensatora przeciwzakłóceniowego przy regulatorze napięcia. Od zacisku oznaczonego .,D+” należy wtedy odłączyć przewód biegnący do prądnicy i podłączyć go do kondensatora przelotowego o pojemności 0,5 u.F. Drugi zacisk kondensatora połączyć do zacisku ,,D + " w miejsce odłączonego przewodu, a korpus kondensatora połączyć mechanicznie i elektrycznie z masą pojazdu.
Odkłócanie tego rodzaju należy do zakresu odkłócania podstawowego prądnicy. O odkłócaniu regulatora napięcia jako urządzenia mogącego powodować zakłócenia piszemy osobno, w podrozdziale o odkłócaniu rozszerzonym.
Alternator
Alternator jest źródłem prądu przemiennego, który poprzez prostownik, w skład którego wchodzą diody prostownicze, zasila prądem stałym instalację elektryczną samochodu. Stosowanie alternatorów ulega rozpowszechnieniu ze względu na ich większą moc oraz znacznie dłuższe okresy międzyobsługowe. Moc alternatorów w samochodach osobowych sięga obecnie 1000 W, podczas gdy moc podobnej wielkości prądnic stałego prądu sięga około 450 W.
Rys 8 11 Podstawowe układy przeciwzakłóceniowe alternatora Kondensator o pojemności około 3 -iF podłącza się z przewodem do zacisku dodatniego alternatora. Kondensator należy zamontować na obudowie alternatora, a w wyjątko wych przypadkach — w najbliższym miejscu połączonym metalicznie z obudową alternatora