6.5. Zróżnicowanie ekosystemów
faturalne zbiorowiska leśne: ols (na górze, po lewej) i buczyna na klifach (na górze, po prawej); nadmorski Kir bażynowy (na dole, po lewej) i bór świerkowy (na dole, po prawej)
natomiast unikatowy typ ekosystemów z sosną, jako jedynym lub głównym gatunkiem w drzewostanie, reprezentują reliktowe sośniny nawapienne w Pieninach.
Występują one w postaci nielicznych płatów o wielkości zaledwie 100—200 m2 na stromych zboczach skałek wapiennych, na półkach skalnych i grzbietach (laski sosnowe z trzcinnikiem pstrym w runie) albo na zboczu Marcelowej Góry nad Dunajcem (laski sosnowe z turzycą białą w runie).
■ Mieszane bory sosnowe reprezentowane są przez dwa zespoły: Mieszane bory
1) kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum, czyli zbiorowiska ubogie- sosnowe go florystycznie lasu sosnowo-dębowego z dość dużym udziałem gatunków typowych dla lasów liściastych w runie, szeroko rozpowszechnione na uboższych siedliskach centralnej i wschodniej części kraju, gdzie łącznie zajmują ok. 60 tys. ha;
2) subborealny bór mieszany Serratulo-Pinelum, czyli zbiorowiska bogatego florystycznie lasu dębowo-sosnowego, zwykle ze świerkiem w drzewostanie i wyjątkowo złożonym składzie gatunkowym runa, występujące głównie w północno-
I -wschodniej Polsce i pokrywające w sumie ok. 15 tys. ha.
■ Bory świerkowe są równie silnie zróżnicowane na zespoły i podzespoły oraz Bory świerkowe 1 odmiany regionalne i warianty jak bory sosnowe, pomimo ograniczonego tylko