2) waga musi być zamknięta i wyzerowana po skończonej pracy
3) nakładanie i zdejmowanie przedmiotów ważonych i odważników wykonuje się przy wyłączonej wadze
4) przedmioty ważone muszą być suche, czyste, a temperatura ich taka sama jak otoczenia
5) ciecze odważa się w szczelnie zamkniętych naczyniach.
=*■
N/ybkość v2 odwrotnego procesu, tj. krystalizacji, zależy od liczby zderzeń jonów Mn 1 i SOj“ z jednostką powierzchni kryształów BaS04 w jednostce czasu. Wy-iiik.i stąd, że v2 jest wprost proporcjonalne do stężenia jonów w roztworze i zależy ml temperatury
Nie istnieją substancje całkowicie nierozpuszczalne. Wszystkie tzw. trudno rozpuszczalne osady są mniej lub bardziej rozpuszczalne i powodują w określonej objętości rozpuszczalnika stan nasycenia, charakterystyczny dla danego układu w określonej temperaturze. Układy złożone z roztworu nasyconego i osadu należy do układów niejednorodnych (heterogennych). W układzie niejednorodnym po między roztworem a osadem istnieje nieustanna wymiana substancji, gdyż częM osadu stale rozpuszcza się i w miarę przesycenia roztworu część substancji po nownie wytrąca się w postaci osadu. Proces ten przypomina stan równowagi reak cji chemicznych odwracalnych. W nasyconym roztworze istnieje więc stan rów nowagi między jonami związanymi w sieć krystaliczną osadu a swobodnymi j» nami danej soli w roztworze. Na przykład nad strąconym trudno rozpuszczalnym osadem BaS04 znajduje się roztwór siarczanujVI) baru. Istnieje więc sliin
równowagi :
V|
BaS04 4----- Ba2++SC>4~
V2
W chwili równowagi, jaka ustala się w roztworze nasyconym, prędkość rozpusz-i /unia się osadu vi jest równa szybkości tworzenia się osadu v2. Istnieje więc ińwnowaga między swobodnymi jonami w roztworze a jonami związanymi w sieć łis staliczną
V| = V2
p/yli
= &2 [ Ba2+]- [SO2- J
Wielkości stałe k\ i k2 przenosimy na jedną stronę równania. Stosunek dwóch wielkości stałych — jest wielkością stalą i oznaczamy go symbolem Ir (iloczyn
h
m/puszczalności).
A
k->
Ba
2+
= Ir,
IJaSOą
Jony tworzące kryształy soli są związane w sieć krystaliczną z pewną energią kiv stalizacyjną. Przeciwnie skierowaną siłą jest siła, której wyrazem jest energia li\ dratacji. Działa ona w kierunku wciągnięcia jonów do roztworu za pośrednictwem otaczających cząsteczek wody. Dla osadów trudno rozpuszczalnych energia kiy stalizacyjna jest w porównaniu z energią hydratacji bardzo duża i dlatego tyłku mała liczba jonów przechodzi do roztworu. Liczba jonów przechodzących w jol nostce czasu z jednostki powierzchni kryształów osadu do roztworu, czyli szyb kość rozpuszczania się w stałej temperaturze, jest wielkością stałą łloe/.yn rozpuszczalności danego związku jest to więc iloczyn ze stężeń jonów lego związku w roztworze nasyconym. Jest on stały w stałej temperaturze i ma i hmklery styczną wartość dla danego związku. Jeśli wartość tego iloczynu zostaje pi/e kroć zona, dany związek wydziela się z roztworu w postaci osadu. Im mniejszą wmieść ma iloczyn rozpuszczalności danego związku, tym trudniej rozpuszczalny g .1 ten związek. Iloczyn rozpuszczalności jest miarą rozpuszczalności związków i lu mic/.nych trudno rozpuszczalnych.
130
IJI
i