Zakażenia układu moczowego m
cU. lab. 191
plek |
Sposób ‘podawa nia |
Dawka mg/kg mc. 1 na dobę psin. 1 iSl v mująca 1 |
Wrażliwość Hory 1 patogennej 1 |
• Uwagi 1 | |
Kwas pipcmulo-:wy (Pipram) |
doustnie |
2X400 |
zakażenia bakteriami rozkładającymi mocznik |
u dzieci po- 1 , wyżej 14 ro- 1 ku życia | |
Kwas oks a łonowy (Ntdentin) |
doustnie |
2'X7S0 |
roby spowodowana jest nie nawrotem (tj. przetrwaniem patogenów w drogach moczowych), a nowym zakażaniem innym rodzajem bakterii (najczęściej innym ■Barotypem pałeczki okręinicy).
Wybór właściwego okresu leczenia jest sprawą kontrowersyjną. Lansowany jest pogląd, te wystarcza 1—3 dni leczenia przy ostrym zapaleniu pęcherza. Również leczenie przedłużone do 6—24 miesięcy znajduje swoich zwolenników, którzy motywują celowość takiego postępowania dużą częstością występowania u dzieci odpływów wstecznych pęcherzowo-nerkowych. Największa ilość Metrologów opowiada się za 2—4-tygodniowym okresem leczenia ostrego rzutu. Osobiście stosuję przez 10 dni pełną dawkę leku, a następnie przez 3 tygodnie zredukowaną do połowy. Jeśli dziecko leczone było antybiotykiem, to w drugiej fazie leczenia stosuję jeden z leków przeciwbakteryjnych w dawce zredukowanej. Nowe rzuty choroby obserwuje się zwykle w ciągu pierwszych I miesięcy po ukończeniu leczenia, później występują coraz rzadziej, a po uply-
T a bel a 192
Odstępy w godzinach między standardowymi' dawkami częściej stosowanych leków prseciwbakteryjnych w zależności od przesączania kłębuszkowego (wg Benneta, zmo-
dyf. Schoenermana)
Leki |
Przesączanie kłębuszkowe | ||
powyżej 50 ml/min |
10—50 mlAnin |
poniżej 10 ml/min | |
Cefalcksyna |
6 |
0 |
6—12 |
Celalontyna |
0 |
8 |
8—112 |
Kolistyna |
12 |
6—60 |
00—06 |
Erytromycyna |
0 |
6 |
6 |
Gentamycyna |
8 |
112—24 |
48 |
Ampicylina |
6 |
9 |
ii 2*—15 |
Amoksycylina |
8 |
12 |
10 |
Karbonicylina |
4 |
6—12 |
12—16 |
Metycyllna |
4 |
4 |
8-42 |
Oksacylina |
6 |
6 |
6 |
Penicylina G |
8 |
8 |
12—16 |
Sul/lzoksazol |
6 |
8—12 |
12—24 |