W roku 2002 wydałem książkę Wykładnia w orzecznictwie sądów. KomentarzZe względu na swoje rozmiary oraz charakter w ograniczonym stopniu mogła służyć jako pomoc dydaktyczna i była przede wszystkim adresowana do praktyków ilustrując bogatym orzecznictwem stosowane w praktyce dyrektywy wykładni. Niniejsze opracowanie jest w dużym stopniu oparte na tamtej książce i obszerne jej fragmenty zostały w nim bezpośrednio wykorzystane. Ze względu jednak na to, że jest ono pomyślane także jako pomoc dydaktyczna w nauczaniu takich przedmiotów jak: Wstęp do prawoznawstwa, Podstawy stosowania i wykładni prawa, Logika prawnicza i Teoria prawa, zrezygnowano w nim z obszernych cytatów z orzecznictwa i nieco bardziej rozbudowano komentarz teoretyczny. Podkreślić jednak należy, że niniejsza książka nadal zachowuje swój praktyczny charakter. Nie jest to więc studium teoretyczne, ale analiza dyrektyw interpretacyjnych stosowanych w praktyce sądowej. Dodać należy, że o ile poprzednie opracowanie uwzględniało orzecznictwo w czasie od 1989 do 2002 roku, o tyle obecne bierze pod uwagę orzecznictwo sądów, głównie TK, SN i NSA, w czasie od 2002 do końca 2005 roku.
Jak stąd widać niniejsze opracowanie, podobnie jak poprzednie, doty-czy przede wszystkim wykładni operatywnej, a więc wykładni dokonywanej w toku procesów stosowania prawa. Głównym przedmiotem mojej ■■ragi będzie wykładnia sądowa, gdyż to ona określa reguły interpretacji, knóre stają się kanonem wykładni w praktyce innych instytucji stosujących ynwo. a także kanonem inspirującym wykładnię doktrynalną, która chce
- L. Morawski, Wykładnia w orzecznictwie sądów. Komemarz, Toruń 2002.
■ ■ 9 ■ ■ *