zestaw jednostek strategicznych to taki, któiy zawiera głównie jednostki -wygrane” i „producentów zysku”, a dalej: kilka rozwijających się „wygranych” oraz kilka o dużych potencjalnych możliwościach „znaków zapytania”.
Jednostki strategiczne znajdujące się w różnych polach macierzy port-folio mają zalecane różne strategie co do udziału w rynku oraz inwestycji. W tabeli 10 przedstawiono takie zalecenia na podstawie macierzy portfolio firmy A.D. Little23. Firmy mające dominującą i silną pozycję oraz działające w początkowych fazach cyklu rozwoju sektora mają zalecane energiczne forsowanie wzrostu udziału w rynku przez inwestowanie w tempie przewyższającym wzrost rynku. Wraz ze zbliżaniem się do przekątnej wybór staje się coraz bardziej selektywny, po jej przekroczeniu zaleca się wybór niszy i jej obronę, a dalej strategie żniw i stopniowego wycofania się.
Podstawowe znaczenie macierzy cyklu życia sektora polega na ułatwieniu bilansowania zestawu działalności firmy z punktu widzenia jej możliwości rozwojowych. Macierz pozwala na ocenę, na ile jej obecny zestaw działalności (jednostek strategicznych) stwarza perspektywy wzrostu w okresie kilku najbliższych lat.
Podstawową zaletą macierzy portfolio opartej na cyklu życia sektora jest kompleksowe ujęcie perspektyw rozwoju firmy, a zatem możliwość wiarygodnego planowania rozwoju. Model cyklu życia syntetycznie charakteryzuje dany sektor. Ujmuje dwie podstawowe cechy sektora: perspektywy wzrostu popytu oraz intensywność i metody konkurencji.
Wady tego ujęcia są związane z ograniczeniami występowania cyklu żyda oraz trudnościami w identyfikacji fazy cyklu, w jakiej znajduje się sektor. Jak wspomniano, nie wszystkie sektory rozwijają się według typowego modelu. Są sektory przechodzące z fazy wzrostu bezpośrednio w spadek, niektóre z fazy spadku powracają do fazy wzrostu, często faza wprowadzenia jest bardzo krótka. Wiele sektorów z fazy embrionalnej przechodzi w spadek, co oznacza brak postępu produktowego i procesowego oraz brak akceptacji przez rynek. Struktura konkurencji związanej z poszczególnymi fazami cyklu jest różna dla różnych sektorów. W niektórych sektorach rozwój zaczyna się od wysokiego stopnia koncentracji, który się utrzymuje, w innych po długim okresie utrzymania wysokiego poziomu koncentracji następuje jego spadek. Są sektory, których rozwój zaczyna się od dużego rozproszenia, a w miarę rozwoju niektóre z nich ulegają konsolidacji, a inne nie. Wnioski co do strategii na podstawie cyklu życia mogą więc być wątpliwe. W rzeczywistości ewolucja sektorów oraz zmiany struktury konkurencji przebiegają według różnych śdeżek. W związku z tym zamiast podejścia opartego na cyklu rozwoju sektora proponuje się spojrzenie na ten proces od strony czynników kształtujących proces rozwoju sektora24. Identyfikacja fazy rozwoju sektora
23 A. Hax, N. Majluf, Strategie Management..., tab. 9.4, 9.5, s. 186,187.
24 M. Porter, Strategia konkurencji, PWE, Warszawa 1992, s. 169.
159