JAKO WYRAZ EPOKI I STYLU ŻYCIA
Otoczenie budynku
- - ^
Około 1500 r. dom lub miasto było otoczone murem i zam
O
©Około 1700 r. mur i brama były już tylko ogrodzeniem dającym wgląd do wnętrza ogrodzonego terenu
drzewami w wielkim, wspólnie pielęgnowanym parku
knięte ciężkimi bramami
Wejścia
©Około 1000 r. chaty z bali miały niskie wrota z wysokimi progami. Byty bez okien - światło dochodziło przez otwór w dachu
©Około 1500 r. bramy miały ciężkie okucia i kołatki, a okna były zakratowane, z szybkami „gomółkowymi"
i przy nich znajdował się pociągany dzwonek
zbrojonego, przesuwanych fotokomórką, która jednocześnie melduje o przybyciu gościa
Łączenie pomieszczeń
® Około 1500 r. niskie, ciężkie furty, komnaty ze skąpym oświetleniem dziennym, podłogi z krótkich szerokich desek
©Około 1700 r. szerokie drzwi dwuskrzydłowe, podłogi parkietowe
©Około 1900 r. drzwi przesuwne łączące pomieszczenia, wykładzina podłogowa z linoleum, przesuwne okna, zasuwane firanki
cję terenu, strukturę (konstrukcja wieńcowa) i styl życia (małe okna)
Dom kamienny ok. 1500 r. Masywne ściany chroniące przed wrogami i zimnem zajmowały tyle powierzchni, ile same pomieszczenia
®W XX w. pomieszczenia o zmiennych wielkościach, ściany przesuwne (napęd elektryczny), okna wpuszczane z polerowanego szkła bez szczeblin, nawijane markizy jako ochrona od słońca
©Dom. ok. 2000 r. z cienkimi stalowymi słupami nośnymi oraz
cienkimi ścianami wewnętrznymi i zewnętrznymi, których struktura zapewnia najlepsze odgrodzenie od wpływów atmosferycznych, izolację dźwiękową i cieplną. Brak drzwi między pokojem dziennym, jadalnią i przedpokojem; podział tylko przestrzenny
Arch.: Mieś van der Rohe.
Pomiędzy początkiem XVI w. (epoką palenia czarownic, zabobonów, szyb „gomółkowych” i podobnych do twierdzy domów, których forma jeszcze do dziś czasami jest stosowana) a współczesnością dokonał się potężny rozwój techniczny i gospodarczy oraz przemiany duchowe i intelektualne. Budynki i ich części, a także inne przedmioty i przejawy życia przeszłych stuleci świadczą wyraźnie o tym, że ludzie stawali się coraz bardziej świadomi i swobodnie myślący, a budynki jaśniejsze i lżejsze.
Dla współczesnego człowieka dom nie jest już twierdzą broniącą go przed wrogami, rabusiami lub demonami, lecz stanowi nie narzucającą się, piękną i swobodną ramę dla życia i działalności, otwartą ku naturze, a jednak wszechstronnie chroniącą przed jej dokuczliwościami.
Wprawdzie każdy ma odmienne wyobrażenie na ten temat, ale dziś wiemy, że od twórczej siły jednostki zależy jej sposób widzenia i odczuwania oraz zdolność do wyrażania swych odczuć w formie i w materiale -> str. 38.
Decydujące jest tu stanowisko inwestora. Niektórzy inwestorzy i architekci tkwią jeszcze sposobem myślenia i sentymentami w XV wieku, większość jednak jest już w XX stuleciu. Od „spotkania się” właściwych stuleci zależy możliwość porozumienia pomiędzy inwestorem i architektem.
41