53457 str 4

underfogd 166 ungdomskontor

karmiony.

underfogd m. jur urzędnik organów egzekucyjnych.

underforsti rozumieć.

undergang m. upadek, zguba; (for fotgjengere) przejście podziemne, undergjerning rr.. cud, undergjorende cudowny. undergravc podkopywać;/?, osłabić, undergrunnsbane m. metro, kolej podziemna undcrgń przechodzić.

underhold n. poparcie, wsparcie (finansowe); (forsorgelse) utrzymanie. underhold‘e zabawić; podejmować (gości); ~-ning m. zabawianie, podejmowanie gości, underholdsbidrag n. alimenty, undcrholdsplikt m. obowiązek zapewnienia utrzymania, obowiązek alimentacji, underh&ndcn ps nieoficjalnie, niepublicznie underjordlsk podziemni underkaste podbijać, podbić. -~lsc m. poddanie się.

underkjennc jur. obalić; anulować, underkjole m. halka, underklasse rn. niższa klasa, underkue ujarzmić; ~lse ujarzmienie, underkoye m. dolne łóżko i w kajucie), underlag n. podldad. underlegen słabszy; ~hct rr. niższość, underleserandor m. poddośtawca. underlig dziwni

underliv n. wiat podbrzusze, jama brzuszna; narządy rodne kobiety, undcrmlnere podminować undermńler m. niedołęga, tępa glona underoffiser m. mil. podoficer. underordnZ podporządkować: ~el podwładni; tui lktig) podrzędny.

underret ning rr zawiadomienie; —tc zawiadomić.

undersjoisk poomorski

undcrskilt n. tabliczka umieszczona pod znakiem drogowym.

underskjort n. 'pól-lhalka undcrskriftm podpis •'ie podpisać, underskudd n niedobór; cum. deficyt, biłam pasywny.

under.slag u. sprzeniewierzenie; jur. (finansi defraudacja. malwersacja, przywłaszczenie, man

ko; ~slń sprzeniewierzęć: (brei) przechwycić, zatrzymać; ukry(wa)ć; jur. przywłaszczyć, zde-fraudować, zrobić manko, undcrst/wi. najniższy: pi najniżej, underslelł n. (pi bil) podwozie, understreke podkreślać.

understotte podtrzymać, popierać: ~lse rn. poparcie, wsparcie.

undersoke badać, dochodzić; -~lse m. badanie, dochodzenie, undersńtl ni. poddany, undertegne podpisywać, undcrtiden czasami, niekiedy, undertrykke uciskać, gnębić: Mrykkelse m ucisk, gnębienie, undcrlroye m. podkoszulka, underloy n. bielizna underutiiklet niedorozwinięty, undersannsb&l ni. lódż podwodna undersannsskjicr n skala podwodna. underveis ps po drodze undenekl rn. niedowaga: ^ig z medowagą undcncrden m. świat podzicmski. undenerk n. cud, rzecz cudowna, undenise nauczać.

undersisning m. rn. nauczanie; --sinstitusjon m

instytucja pedagogiczno-oświatowa; -~smateri-ell n. podręczniki i pomoce naukowe; ^sopp-legg n. plan nauczania; ^suti alg n. komisja ds Szkolnictwa Średniego.

undenurderje niedoceniać; ~ing rn. niedocenianie.

undrie zdziwić; patrz :c: forbause; ~es podziwiać; ~ing rn. podziw undulat m oni. papużka falista, unektelig niezaprzeczalni, bezsprzeczny, unetf bez gustu; zaniedbany, unesn/lig nie do powiedzenia: M niepowiedzia-ny.

ung miody.

ungarer m. Węgier, i ki inne) Węgierka L ngarn Węgry, ungarsk węgierski

ungdoin rn. młodość; lunge nienttesker) młodzież; ~mclig młodzieńczy, ungdomshcrbcrge n schronisko młodzieżow e ungdomshjem n. młodzieżowi dom dziecka, ungdomskoiilor n. Biuro ds Młodzieży: ~els feltscksjon m. służba Biura ds. Młodzieży w

podmiejskich osiedlach mieszkaniowych; -els uteseksjon m. Pogotowie Społeczne Biura ds. Młodzieży.

ungdomsskole m. szkoła młodzieżowa (teraz klasy 8—10, wcześniej klasy 7—9). unge m. dziecko, ungkar m. kawaler.

uniform m. mundur; ~ere umundurować, union m. unia, zjednoczenie, związek, unisers n. wszechświat. unirers|al, —ell uniwersalny, powszechny, unisersitet u. uniwersytet; -sutdanning m. wykształcenie uniwersyteckie, unna pi. precz; ps. w oddaleniu; z dala. unndra uniknąć; ominąć; -gelse m. jur. uchylanie się.

unnfallen ustępliwy, uległy, unnfange począć, unngjelde ponosić karę.

unnga (med vilje) unikać, wystrzegać się; (unn-slippe) wymknąć się.

unnlatc zaniedbać, omieszkać; Mse m. zaniedbanie. omieszkanie; zaniechanie, unnselig wstydliwy.

unnset|ning iii. pomoc, ratunek; Me (u)ratować. unnskyld przepraszam; —o przeprosić, przepraszać; ~ning m. przeprosiny; (tilgivelse) przebaczenie.

unnta wykluczyć, wyłączyć; —gelse m. wyjątek; —gen patrz unntatt; ~k n. patrz unntagelsc. unntaksbestemmelse m. jur. przepisy szczególne.

unntakstilstand m. stan w yjątkowy, unntatt pi. oprócz, z wyjątkiem, unnsikende wykrętny, wymijający, unmaerje obyć się; —lig zbędny, niekonieczny, unote m. zły nawyk.

unyt te tu nieużytek, daremność; Mig nieużyteczny, daremny, zbyteczny. unodvendig niepotrzebny, bezcelowy, unoyaktig niedokładny, nieścisły; -het m. niedokładność, nieścisłość.

unAdem niełaska; —dig niewdzięczny, niemiły, uomgjengelig nietowarzyski: (uunngAeligi nieunikniony.

uomtsistclig niewątpliwy, bezsprzeczny, uoppdragcn źle wychowany, uoppfordret nieproszony, uopphorlig nieustanny uopplagt slaby, uopplosellg nierozpuszczalny, uoppmerksom nieuważny: Met m. nieuwaga uoppnAelig nieosiągalny, uopprettelig nie do zreperowania. uoppsigelig (kontrakt) niodwołalny, nieodmienny.

uoppskAret nieścięty.

uorden ni. nieład, nieporządek; Mlig niepo-rządny.

uorganisert niezorganizow any. uoserrensstemmelse ni. niezgoda, uoserkommclig nieprzezw y ciężony uoserlagt nierozważny, bezmyślny. uovcrveid niebaczny, nierozważny. uovervinnelig niezwyciężony, upartisk bezstronny ; -het tti. bezstronność, upassende nieodpow iedni upersonlig nieosobowy; - skatteyter m. osoba prawna jako podatnik uplettet nicsplamiony. u popular niepopularny, upraktisk niepraktyczny upAaklet niespostrzeżony upAklagcłig nienaganny

upAlitelig niewiary godny, niepew ny (o człowieku na którym me można polegać), upapasselig nieuważny, nieostrożny ur n. zegarek; (storre) zegar, uraffincrt nieoczyszczony. uransakelig nie do zbadania. uravstemning m. glosowanie bezpośrednie, uredd (seng) niepościelony; (modig) nieustraszo-ny.

uredelig nieuczciwy; -het m. nieuczciwość, uregelmessig nieregularny, uren nieczysty; -het ni. nieczystość; —slig nieczysty.

urett tu. niesprawiedliwość; —ferdig niesprawiedliwy; — ferdighet iii. niesprawiedliwość, urettmessig nielegalny , bezpraw ny, urfolk u. tubylec; Inni tubylcy, uriktig nieprawidłowy

urimelig niewłaściwy, niesłuszny; (memngslos) niedorzeczny, absurdalny; -het ni niedorzeczność.

urin ni mocz. uryna.

urinał urynal.yig nocnik; pisuar.

urinblaTe ni wiat. pęcherz moczowy.