str 4 035

34 TRANSAKCYJA WOJNY CHOCIMSKIEJ

Pełno tumultu, pełno na wsze strony trwogi,

⁷⁴⁰ Ci się juczą na drogę, ci się grzebią w stogi;

A naszy nie przestawszy skrzyń i wozów łupić, Dali czas, ach, dali czas pogaństwu się skupić! Które, gdy ich zastanie na paszy i lepie,

Zajmuje ich rozsypką jak bydło na rzepie.

⁷⁴⁵ Kto legł, leży; lecz kto się żywcem dostał w ręce, W srogim bólu umierał i w okrutnej męce.

A ostatek, skoro się łupami obciąży,

_{AJe w)}. Pójdzie w nogi i na swe stanowiska tąży. g"»"' I tak ci Zaporowcy z naszych ciurów zgrają,

^7S0 Kiedy więcej zdobyczy niż sławy pairzają,

Skropiwszy bisurmańskie swą krwią stanowisko, Przegrali, uczynili z siebie pośmiewisko.

[-1 ~

woiosm, Żałosną nader sprawę, rzecz sromoty pełną która się Wspomni Muza; trudno słów uwijać bawełną, »ych"^a 755 Trudno milczeć, kiedy się prawdę pisać rzekło, wią/aia. Co na naszych brzydki grzech i hańbę wewlekło. Naonczas, gdy Polacy minęli Dniestr bystry I Osman też już przebył z Dunajem Sylistry, Wielkie wołoskich ludzi zgarnęło się mnostwo,

⁷⁶⁰ Opuściwszy majętność i dom, i domostwo.

Żony tylko a dzieci, a co droższe sprzęty W taką burzą, w tak straszne wywieźli odmęty. Wolą się pod fortuny naszej cieniem tulić,

Niźli szable z pogany na chrześcijan spólić;

⁷⁶⁵ Wolą cierpieć głód, niewczas, zimno, poniewierki. Wyglądając w tym polu obojętnej bierki

w. 748 pójdzie w’ nogi — ucieka, wraca do swego obozu; tążyć — tęsknić, rwać się (dążyć).

w. 753 rzecz — rkps: rzez (albo błąd literowy, albo rzeź), w. 764 spólić — spolić, zespolić, złączyć.

w. 766 bierka — tu: dola. los; obojętna bierka — niepewny los.

Marsa krwawego; wolą na ostatek ginąć,

Niż się wiecznie w pogańskiej niewoli ochynąć.

Więc pod górą, na której zamek stoi stary ⁷⁷⁰ Chocimski, ubożuchne rozbiją kotary,

Czekający o wodzie i suchara skórze Dekretu, jaki o nich napisano w górze;

Bo dla ubóstwa, które zwykło cnocie wadzić,

Nie mogli się nikędy do miasta wprowadzić.

⁷⁷⁵ Ktoś, ale nie możono dopytać się, kto by

Był tym ktosiem, chociaż go wszelkimi sposoby Szukano, człek bezbożny i zdrajca wierutny,

Głos po naszym obozie rozsiał tak okrutny,

Że hetman z komisarzmi w skrytej zawarł radzie ⁷⁸⁰ Wyciąć Wołoszą, co nam tu siedzi na zdradzie;

Bo ledwie co pomyślim, wszytkiego docieką,

Wszytko przez pobratymy do Turków wywleką; Żaden fortel nie płuży, żaden do efektu Nie przyjdzie, więc tych frantów zgolić bez respektu, ⁷⁸⁵ Wyjąć węża z zanadrza i tę wesz z kołnierza.

Takie echo kiedy się po wojsku rozszerza,

Zaraz i wódz gotowy z tejże wyszedł kuźni.

Tedy wszyscy ciurowie i pachołcy luźni,

Wiedząc, że grzech takowy bez pomsty uchodzi,

⁷⁹⁰ Im się nań większa kupa, większa liczba zgodzi, Wprzód się schodzą na bazar, gdzie zażywszy gochy, Bieżą znosić hultaje niewinne Wołochy,

Którzy Polaki widząc i swoje patrony,

Do żadnej się chudzięta nie biorą obrony.

w. 768 ochynąć się — pogrążyć się. w. 770 kotara — tu: namiot, w. 772 jaki — rkps: jako.

w. 783 plużyć — popłacać, służyć; efekt — skutek, w. 791 gocfta — gorzałka.