58985 skanuj0025

2 3.2. Analiza jakościowa w innych technikach rozdzielenia

Wysokosprawna chromatografia cieczowa kolumnowa jest szeroko stosowaną metodą analityczną w analizie złożonych mieszanin związków organicznych. Rozdzielenie w tej metodzie odbywa się pomiędzy fazą stacjonarną w postaci ciała stałego umieszczonego w kolumnie chromatograficznej a ciekłą fazą ruchomą. HPLC znajduje zastosowanie głównie w analizie próbek zawierających nielotne, wielkocząsteczkowe związki chemiczne, w szczególności substancje biologicznie czynne. Podobnie jak w chromatografii gazowej analiza jakościowa odbywa się przede wszystkim za pomocą wielkości retencyjnych. W chromatografii cieczowej nie ma dużego znaczenia stosowany szeroko w GC system indeksów retencji. Propozycje związane z zastosowaniem indeksów retencji w chromatografii cieczowej dotyczyły wykorzystywania w charakterze wzorców głównie metylo-u-alkiloketonów C3 - C23 lub homologicznych nitroalkanów w miejsce stosowanych w GC n-alkanów [138,143]. Jako standardowe warunki analizy jakościowej złożonych mieszanin przyjęto rozdzielenie na fazach C|g lub Cs oraz gradientową elucję mieszaniną buforu trietyloamonowo-fosforanowego i acetonitrylu [172]. Korzystanie z wielkości retencyjnych w analizach metodą HPLC utrudnia fakt, że retencja może się zmieniać przy małych zmianach składu fazy ruchomej, trudne jest także dokładne odtworzenie warunków chromatografio wania, którymi są kolumna oraz rodzaj i przepływ fazy ruchomej.

Wysokosprawna chromatografia cieczowa może być połączona z detektorem fotodiodowym (ang. diodę array, DAD), detekcją metodą spektroskopii w nadfiolecie (UV), z detektorem fluorescencyjnym (FL) oraz elektrochemicznym (ECD). Wykorzystanie detektorów bazujących na metodach spektroskopowych (UV, FL) znacznie ułatwia identyfikację dzięki rejestracji widma bądź dostarczaniu innych informacji o własnościach spektroskopowych związków. Widma absorpcji zarejestrowane podczas detekcji DAD identyfikowanej substancji mogą być porównywane z widmami obecnymi w pamięci komputera, co pozwala na określenie listy prawdopodobnych związków.

Postęp technologiczny pozwolił w ostatnich latach na połączenie chromatografii cieczowej ze spektrometrią mas i zestawy LC-MS oraz LC-MS-MS są coraz szerzej stosowane w identyfikacji, przede wszystkim nielotnych związków polarnych. Również połączenie HPLC ze spektroskopią magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) było stosowane do identyfikacji różnego rodzaju skomplikowanych mieszanin związków organicznych, głównie metabolitów środków farmaceutycznych w organizmach żywych oraz związków naturalnych obecnych w ekstraktach roślinnych [173].