59019 P5230980

52

53

Jako preparaty wzorcowe zastosować należy, przy badaniu środków oleistych - dekalinę z 0,5-procentowym dodatkiem czerni sudanowej, przy badaniu rozpuszczalny oh w wodzie - wodny roztwór fluorku sodowego (NaP) o stężeniu *ł$.

Tabela 8

Głębokość wnikania preparatów wzorcowych w drewno sosnowe o wilgotności 12 i 28$

Preparat wzorcowy	Wilgotność drewna w	Głębokość wniknięcia (mm)
Fluorek sodowy (4-procentowy roztwór wodny)	12 i 1	2,7 | Uf3
	26 i 2	m 17,5
Dekalina	12 i 1	6.71 n,3

b) słabo przenikające - gdy loh barwna składniki prawnika Ją przez powłoki lakierowe uzyskane przez 2-krotne powlekanie, a nie powodują zmian zabarwienia powłoki uzyskanej przez 3-lcrotne powlekanie, środki takie mogą być z zastrzeżeniem stosowane do nasycania drewna wy-kańozanego ogólnie stosowaną 'technologią malowania, o) nie przenikające - gdy ich barwne składniki nie powodują zmi an zabarwienia powłoki lakierowej uzyskanej przez 2-krotne powlekanie, środki takie mogą byo bez zastrzeżeń stosowaneido nasycania drewna wykańozanego ogólnie stosowaną teohnologią malowania, Jeżeli malowanie nastąpi po odpowiednia ozasie od impregnaoji.

5.18. OZNACZANIE GŁĘBOKOŚCI WNIKANIA V DREWNO

Zdolność wnikania środków impregnacyjnych w drewno jest ich bardzo ważną właśoiwośoią i zależy od wielu różny oh czynników, takich jak np. gatunek i wilgotność drewna, kierunek anatomiczny wnikania oieozy, ilość i właśoiwośoi preparatu impregnacyjnego itp.

Zasada badania polega na smarowaniu próbek drewna badanym środkiem o-ohrony drewna i pomiarze głębokośoi wniknięcia w drewno po upływie 7 dni. Do oznaczania głębokości wnikania środków oohrony drewna rpzpuszożalnych w wodzie, stosuje się' próbki drewna o wilgotnośoi ok. 12$ i ok. 28$, a do oznaozania głębokości wnikania środków olejowyoh - drewno o wilgo tnośoi ok. 12$.

Do badania stosuje się próbki z bielu drewna sosny, bez wad, mało żywiczne, o gęstości od 0,42 do 0,54 g/ca? (przy wilgotności ok. 12$)    1

liczbie słojów rocznych 5 - 8 na 1 centymetr. Próbki powinny byo wykonano z listwy poobodzącej ze środkowej częśoi strzały.

Próbki o wymiarach 20 x 50 x 50 - 1 mm (jedna z dłuższyoh krawędzi próbki musi przebiegać równolegle do włókien, a widoczne na przekroju po -przecznym słoje roczne muszą tworzyć z krawędzią kąt 45-10°), należy wy-oiąo z listwy, której boozne płaszczyzny oraz płaszczyzna odrdzeniowa są gładko strugane. Próbki należy numerować w kolejności loh cięcia zgodnie z kierunkiem przebiegu włókien. Próbki pochodzące z jednej listwy należy traktować jako jednorodne i grupować razem.

Z każdej dziesiątki próbek wykonanych w wyżej podany sposób, piorwszą należy przeznaczyć Jako próbkę kontrolną, przy czym liczba próbek kontrolnych pobranych z jednej listwy nie może być mniejsza od 3. Znaczy to, że Jeśli długość listwy, z której wykonano próbki do badań, Jest mniejsza od 150 om, liozba próbek kontrolnych musi wynosić 3. pozostałe próbki, w liczbie mniejszej w tym przypadku od 27 przeznaczyć można do dalszych badań.

Do dalszyoh badań przeznaczyć należy tylko próbki wykonane z listew, dla który oh pomiar głębokośoi wniknięcia preparatów wzorcowych w próbki kontrolne dal wynik zgodny z danymi zawartymi w tabeli 8.

Próbki do wilgotności około 12$ doprowadzić należy przechowując je w okaykat orze, nad nasyconym roztworem azotanu amonowego (NH^NO^) przez o-lcres nie krótszy niż 3 tygodnie.

Wilgotność drewna około 28$ uzyskać należy przechowująo próbki w ek-sykatorze nad wodą, przez okrufr nie krótszy, niż 6 tygodni. V eksykaterze tym, celem wykluczenia rozwoju pleśni na powierzchni drewna, umieścić należy otwarte naczyńko z kilkoma cm? kcylenu. Eksyka tory z próbkami przechowuje się w pomieszczeniu o temperaturze 20 - 25°C.

Sprawdzenie przydatności próbek do badań za pomocą preparatów wzorcowych wykonać należy w następujący sposób:

Próbki kontrolne (co dziesiąta z jednej listwy, Jednak nie mniej niż 3 próbki), po doprowadzeniu ich wilgotności do odpowiedniego poziomu, należy odpowiednio oznakować i ioh czoła powlec cienką warstwą roztopionej parafiny, celem wykluczenia możliwości wnikania cieczy    impregnacyjneJ

wzdłuż włókien. Następnie próbki ułożyć poziomo, powierzchnią struganą (odrdzeniową) ku górze i powierzchnię tę posmarować równomiernie, za pomocą pędzla, badanym środkiem oohrony drewna. Do smarowania użyć należy 0,50 g preparatu wzoroowego, co ustala się poprzez ważenie naczynia z preparatem wraz z umieszczonym w nim pędzlem, na wadze technicznej z dokładnością do 0,02 g. Należy przy tym zwracać baczną uwagę, aby preparat impregnacyjny nie ściekał na powierzchnie boczne i czołowo próbki. V tym celu zaleoa się smarowanie próbki kilka razy małymi ilościami preparatu. Należy jednak dbać o to, aby po każdym posmarowaniu próbki, na jej powierzchni znalazła się cienka warstwa oieczy impregnacyjnej, która na zasadzie działania sil kapilarnyoh winna wnikać w drewno.

Pu posmarowaniu próbek podaną wyżoj ilością cieozy    iapregnaoyjnej,

próbki należy napoWrót umieścić w eksykatorzo albo z nasyconym roztworem azotanem amonowym (wilgotność drewna około 12$) albo z wodą (wilgotność