164
Rozdział V. Wycena aktywów I zobowiązali według Międzynarodowych
szłych przepływów związanych z daną pozycja. Wartość bieżąca otzą^ nych przepływów ustalana jest z zastosowaniem efektywnej stopy pm* wej wykorzystywanej dla ustalenia skorygowanej ceny nabycia. Wykony nie „starej” efektywnej stopy procentowej gwarantuje, iż rentowność4 go składnika aktywów pozostanie niezmieniona w pozostałych okreuctf trwania.
Jak wynika z poprzednich punktów, dominującą podstawą wyceny wlft jest wartość godziwa. Jest ona rozumiana jako kwota, za jaką na warunkach kowych składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie urep wane, między zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami w ba średnio zawartej transakcji.
Większość standardów odnosi się w mniejszym lub większym stopniu don tości godziwej. Wartość godziwa pojawia się w standardach regulujących ć wa finansowe i nieruchomości inwestycyjne. Ponadto wycena w wartości gc wej może być zastosowana również w przypadku rzeczowych aktywów trra oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dla wybranych klas aktywów 21 tych grup (z pewnymi ograniczeniami odnośnie do wartości nietnatenaky jednostka może przyjąć model wyceny w wartości przeszacowanej (do «a ści godziwej). Wycena w wartości godziwej (pomniejszonej o szacunkowe to ty związane ze sprzedażą) dotyczy aktywów biologicznych i produktów rob (do momentu zbiorów).
Odniesienie do wyceny w wartości godziwej pojawia się również w prw» ku, gdy wskutek zaistnienia określonych okoliczności jednostka zobowiąż jest do zweryfikowania tego, na ile wartość księgowa odpowiada przyszhu* rzyściom ekonomicznym wynikającym z przewidywanego wykorzystana sto nika majątkowego. Jak podano w punkcie 2.6, w testach na utratę wartościd wów wykorzystuje się wartość godziwą (pomniejszoną o koszty sprzedaży!? podstawowy parametr przy ustalaniu wartości odzyskiw alnej (ekonoma* Inną formą zastosowania wartości godziwej jest konieczność przeszaco** składnika aktywów trwałych, zaklasyfikowanego jako przeznaczony do spff* ży, do jego wartości godziwej pomniejszonej o koszty zbycia, jeśli wartość niższa od wartości bilansowej z dnia klasyfikacji.
Najlepszym wskaźnikiem wartości godziwej jest bieżąca cena ó1* pochodząca z aktywnego rynku. Problemy pojawiają się wówczas, kie ceny nie istnieją np. na skutek „słabego" rynku lub braku r>nku W takici wtnm-ii jednostka powinna ustalić wartość godziwą w sp»*»